Accordeonist John Spiers (spreek uit: Spaajers) en fiddler/gitarist/zanger Jon Boden vormen met zijn tweeën de kern van de spectaculaire Britse folk-bigband Bellowhead, maar met zijn tweeën vormen ze ook een ijzersterk duo dat net zo goed de grenzen van de traditionele folkmuziek openbreekt en oprekt. Ze gaven een concert in de Oosterpoort waar bedroevend genoeg maar een handvol publiek op afkwam, een groot contrast met de afgeladen zaal die Bellowhead een paar maanden eerder trok. Toch was dit concert zeker zo goed.

Spiers bespeelt een aantal accordeons (melodeon en concertina) en zingt tweede stem, Boden speelt virtuoos viool, zingt met een verbazend gemak, en speelt al net zo virtuoos en goed gitaar. Beiden schrijven eigen nummers, die vaak mooi aansluiten op de traditionele Britse folk die ze ook spelen, maar waar ze net een andere draai aan geven. Waar je tijdens een concert vooral met open mond naar zit te kijken is het gemak waarmee ze van tempo wisselen, andere ritmes spelen, zingen en spelen tegelijk, onder en langs elkaar doorspelen, en dat op een manier dat je bijna niet meer kunt horen wie nu wat doet. Adembenemend en uitermate opwindend.

Indringende liedjes werden afgewisseld met danssets, en met name die danssets zaten zo onvoorstelbaar geraffineerd in elkaar, dat je eigenlijk elk nummer met een staande ovatie zou willen belonen. Als je je ogen dichtdeed zou je regelmatig zweren dat je een complete band voor je had, ook doordat Boden ook nog eens het ritme aangaf door met zijn voet op een voetplank te stampen. Verbluffend. De nummers die ze als duo speelden en die ze een paar weken eerder als Bellowhead met een elfkoppige bezetting hadden gespeeld bleven hier niet alleen moeiteloos overeind, maar werden er op momenten zelfs nog een slag mooier van.

Alles wat ik eerder schreef over hun album Vagabond zou ik hier weer kunnen herhalen, maar ik zou zeggen: lees dat stukje over Vagabond gewoon ook nog een keer. Onderaan deze pagina vind je nog wat links naar stukjes die ik eerder schreef over Spiers, Boden en Bellowhead. Jon Boden vertelde na afloop dat er helaas geen plannen zijn om zijn A Folk Song A Day integraal op cd uit te brengen (dat zou een box met 25 cd’s moeten worden – misschien iets voor het Kruidvat?), maar dat hij zich binnenkort weer een keer gaat opsluiten voor een volgend soloalbum.

Luister en kijk als voorbeeld naar het bloedstollende lied over het meisje dat weet te ontsnappen aan de verdrinkingsdood.

 

  Twee instrumentale dansen, in elkaar gevlochten op de unieke Spiers en Bodenmanier:

en tenslotte Horn Fair, een echte traditional ingeleid door Jon Boden, en op hun volstrekt eigen manier gespeeld en gezongen:

 



  •