jan henk de groot
Jan Henk de Groot ontdekte vrij laat dat hij de beste liedjes schreef als hij ze gewoon in zijn eigen taal, het Gronings schreef. Op zijn nieuwe album, De Wolf is Trug, staat daarover een schitterend liedje, dat voor mij wel het hoogtepunt is van dit spaigelplaotje, Spiekerboor, waarin hij vertelt dat hij op het podium van het Keerpunt in het Groningse dorp Spiekerboor (overigens een aanrader voor de liefhebbers van intieme kleine zaaltjes waar je goede muziek kunt tegenkomen) in gebrekkig Engels liedjes zat te zingen en dat de duvel tegen hem zei: “Ik geloof je niet, “doe bist gein Amerikaon, zing toch in je aigen taol”. De Crossroads van Robert Johnson komen hier mooi samen met het Keerpunt van Spiekerboor. Een geweldig liedje!
De rest van dit album is ook erg goed trouwens, want De Groot staat niet stil – bij de Troebadoers zitten ze als trio min of meer in de country- en folkhoek, maar hier gaat hij veel meer richting rock, lekker stevige gitaarrrock welteverstaan. Heerlijke meezingliedjes staan er op, maar ook melancholieke, bijna aandoenlijke nummers als Naor Stad, waarin zijn dochtertje voor het eerst met de bus naar de stad mag. Jan Henk de Groot heeft zijn draai in het Grunneger laid helemaal gevonden en maakt nu Grunneger rock van het hoogste niveau – een subliem plaatje en een absolute aanrader. Ook voor andere Nederlanders overigens, want je hoeft nieteens zo heel veel moeite te doen om hem goed te kunnen volgen.
Luister hier naar een paar fragmenten:
