Het mag eigenlijk wel een klein wondertje heten – Jan Henk de Groot, Alex Vissering en Edwin Jongedijk zijn alledrie op zich grote jongens van het Grunneger laid, en ze hebben ieder voor zich met solo-albums ook al bewezen dat ze verder niemand anders nodig hebben, en toch zijn ze samen als De Troebadoers gaan spelen en opnemen. Geen drie ego’s die elkaar in de weg zitten, maar drie geweldige liedjesschrijvers en zangers die het overduidelijk erg leuk vinden om samen muziek te maken.

Hun eerste album, Veenhoes Sessies, was al een juweeltje, de tweede, Onbekinde wegen, is al net zo goed. Het mooie is ook dat ze voor de Troebadoers zeker niet hun afdankertjes hebben afgestaan, want de liedjes zijn allemaal even sterk, van Jongedijk’s magnifieke titelnummer Onbekinde wegen tot De Groot’s prachtig melancholieke Oma Siepelsjuu en Vissering’s schitterende Balloade van mien bruier. Een nummer van Guy Clark in het Gronings klinkt bij de Troebadoers alsof het een origineel Gronings nummer is. Noar Hoes is de eerste single van het album, en het laat mooi horen hoe ze samen kunnen klinken. Mooie liedjes, de stemmen van de mannen pakken mooi samen, de arrangementen zijn schitterend – kortom: het is weer een magnifiek plaatje geworden. Gevarieerd, van stevige Americana tot ingetogen ballades, en alles goed. Mooi.

Luister hier naar een paar fragmenten: