De duduk is een beetje wat de klarinet is in de klezmer – het klaaginstrument, het blaasinstrument dat als geen ander emotioneel onder de huid weet te kruipen. Arsen Petrosyan is een jonge meester op de Armeense duduk, en hij speelt de muziek van zijn land op zo’n doorleefde manier dat je bijna als vanzelf stilletjes met de Armenen mee gaat huilen. Melancholiek kun je het ook noemen, maar de duduk van Petroysan raakt je tot in al je vezels, en dat gaat verder dan gewoon melancholiek.

Hokin Janapar betekent “de reis van mijn ziel” in het Armeens, en die titel verwijst eigenlijk ook naar de voortdurende eindeloze reis die de Armeense natie nog steeds doorgaat. De muziek komt uit verschillende tijden en verschillende genres en vormt zo een document van een cultuur die weigert dood te gaan. Petrosyan maakte een aangrijpend mooi album met vaak nauwelijks meer dan alleen zijn duduk.

• Arsen Petrosyan – Hokin Janapar – Music performed on Armenian Duduk – ARC Music – distr Music & Words

Luister hier naar een paar fragmenten: