Invisible System is de naam waarachter eigenlijk de Britse multi-instrumentalist en producer Dan Harper schuilgaat. Harper woonde een tijd in Mali, trouwde daar een Malinese vrouw en startte het ene na het andere project met Malinese muzikanten op, met altijd weer spannende en verrassende resultaten. Bij de Bamako Sessions bewees hij al een keer dat hij op een goede manier samenwerkt met de Malinese musici, terwijl hij zelf feitelijk op de achtergrond blijft, vandaar ook dat Invisible, vermoed ik.

Dance to the Full Moon is ook weer een opwindend, feestelijk album geworden, opgenomen in Bamako met de beste musici en griots van Mali. De muziek van Mali wordt op deze manier weer een heel nieuwe wereld binnengeloodst, zonder dat de kern, de basis verloren gaat, integendeel zelfs, die lijkt wel versterkt te worden.

Harper ontdekte dat de griots een liefde hadden ontwikkeld voor de koploze Hohner/Steinberger gitaren, waardoor ze bijna als de Jimi Hendrix van de woestijn waren gaan klinken. Hij had bij toeval zelf een soortgelijke elektrische basgitaar, die allemaal met synthesizer hardware nog interessanter gemaakt konden worden. De psychedelische funky wereldfusie die er vervolgens ontstond paste wonderbaarlijk goed bij de tradities van de griots en de azmari.

Astou Niamé Diabaté, die ook zong op de traditionele bruiloft van Harper en zijn Malinese vouw Hawa nam Banjougou mee, en die nam weer Sambou Koyaté mee om ook te zingen. Via Banjougou kwam Ousmane erbij, een ngonispeler die niet alleen traditioneel kan spelen maar ook modern en funky. Sidi Toure kende Dan via Womex, en hij speurde ook nog Kalifa Koné op.

De sessies vonden plaats in een gehuurd huis en duurden ongeveer een maand. Alles werd meteen spontaan opgenomen, en later door Dan gemixt en eventueel nog voorzien van bas- en gitaarpartijen. Dan Harper woont inmiddels niet meer in Mali, maar in Somerset. Dance to the Full Moon is een subliem plaatje.

Luister hier naar een paar fragmenten: