Jaume Compte is een geniale musicus, componist en ensemble-leider die woont en werkt op Mallorca, en die wellicht daardoor wat aan de aandacht van de internationale muziekwereld is ontsnapt. Wij ontdekten hem pas toen zijn magnifieke album Tariq door het Britse label ARC Music werd uitgebracht. Dat album was het beste dat we in tien jaar hadden gehoord, maar het werd nog overtroffen door het album dat Compte met zijn Nafas Ensemble daarna al in eigen beheer had uitgebracht, Voda. Een absoluut juweel. Beide albums draai ik vrijwel dagelijks, al maanden achter elkaar, en ze groeien nog steeds, hoewel je dat nauwelijks voor mogelijk houdt bij dit soort wereldfusiekamermuziek.

Jaume Compte is zo goed dat ik eigenlijk niet wil wachten op een nieuw album, dus ik ging op zoek naar ouder werk, om te kijken of dat ook de moeite waard was, en kwam zo uit bij het album Alè uit 2006. Composities, arrangementen en productie: Jaume Compte. Hij speelt ook akoestische gitaar, bouzouki, oud, charango, espanyola, riq, panderos, qarkabebs, udu, “cajón” flamenc, shakers en “plats i ambients”…
Verder spelen er violisten cellisten, contrabassisten , fluitisten, een accordeonist en nog wat musici mee. Er is nog geen Nafas Ensemble hier.

Alè betekent adem, en er is ruimte voor blaasinstrumenten op dit album, waaronder de klassieke Indiase bansuri-fluit, bespeeld door Shyam Sunder. En er is de Cubaanse zangeres Odette Telleria en de Catalaanse zanger Lluis Llach die extra kleur geven aan dit overwegend instrumentale album. Ook hier geldt al dat je Compte niet in een vakje kunt plaatsen – wereldfusie, folk, kamermuziek, alles wat je erover zegt doet de muziek feitelijk ernstig tekort. Die muziek is ingenieus, meeslepend, verrassend, en vooral ontzettend mooi. En ook dit is weer een groeiplaatje, een vergeten meesterwerkje dat een herontdekking meer dan waard is. Subliem!

Luister hier naar een paar fragmenten: