Neem een fenomenale oud-speler, een sublieme bandoneonist en een geweldige bassist en laat ze samen hun eigen composities spelen, met de klassieke oriëntaalse manier van oud-spelen in je achterhoofd, een bandoneon die naar latijns amerika ruikt en een bassist die subtiele jazz uitwasemt.

Het resultaat vind je op Ghimel van het Italiaanse trio dat hier, sporadisch ondersteund door percussionist Alfredo Laviano, wereldfusie van het hoogste niveau laat horen, waarin Italiaanse folk doorklinkt, maar ook de hele Middellandse Zee, tot en met Afrika toe. De muziek is niet alleen ongehoord spannend, maar ook intiem en melancholiek.

Ze blijken alle drie te kunnen componeren, maar gaan vervolgens binnen die sterke composities ook heel fraai improviseren, en blijken dan een werkelijk gouden trio te zijn.

Sinds de hoogtijdagen van Anouar Brahem en Rabih Abou-Khalil heb ik niet meer zo’n fraai jazzy en avontuurlijk Oriëntaals-georiënteerd wereldfusie-album meer in handen gehad. Een schitterend groeiplaatje, en een absolute aanrader voor iedereen met open oren.

Luister hier naar een paar fragmenten: