Uit Argentinië kwam tot voor kort veel slecht verzorgde tango op cd uit, met oude opnames waar niets aan verbeterd was, of slordig in elkaar gedraaide compilaties waar van alles door elkaar te vinden was. Nu is er gelukkig een nieuwe serie heruitgaven te krijgen met een perfecte geluidskwaliteit, uit de hoogtijdagen van de tango, de jaren zestig en zeventig. De serie heet Collección La Resistencia del Tango (Los Años ’60 y ’70) en wordt eenvoudig geleverd in kartonnen hoesjes met een uitvouwbaar informatieblad. Het mooie is dat er complete originele langspeelplaten op de cd’s te vinden zijn en dat de prijs zeer sympathiek te noemen is (als je een van de cd’s bij Tango Store bestelt ben je, inclusief verzendkosten, ongeveer elf euro kwijt). We hebben het al eerder gehad over een van de absolute tangotoppers aller tijden – Fresedo en Estereo, nu lichten we er twee andere, hele bijzondere, juweeltjes uit.

Antonio Agri y su Conjunto de Arcos

Van Antonio Agri kende ik maar één nummer, dat te vinden was op de fantastische verzamelaar Argentina Tango, die een perfect overzicht gaf van de beste tango uit die jaren zestig en zeventig, en Agri was daar al een buitenbeentje. Een complete cd van de man blijkt meer van hetzelfde te bevatten, en het niveau is onvoorstelbaar hoog. Wat we hier horen is een sublieme, zeer wendbare, zeer gevoelig en zeer fel spelende violist met zijn strijkersorkest. Jawel – dit is pure tango, gespeeld door strijkers. Op momenten doen ze denken aan een klassiek kamermuziekensemble en klinkt het bijna pastoraal, maar als de echte passie mee gaat spelen vergeet je dat ook meteen weer, en zit je alleen nog maar ademloos te luisteren naar een virtuoos die je tot in je ziel weet te raken. Er staan vier echte tango’s op deze plaat, en daarnaast een stuk van Piazzolla (uit zijn “operita” Maria de Buenos Aires), de Dans van de Verzaligde Geesten uit Glück’s Orpheus en Euridice, het Liebeslied van Fritz Kreisler en Yesterday van Lennon en McCartney, dat hier een verbijsterende bewerking heeft ondergaan waar zelfs Yesterdayhaters voor door de knieën gaan. Magnifiek. Een absolute diamant van een plaat, die dankzij de gevarieerde arrangementen ook alle mogelijkheden van de viool lijkt te onderzoeken. Een absolute, adembenemend mooie aanrader.

Anibal Arias – Una Guitarra y el Tango

Anibal Arias doet het helemaal in zijn eentje, en ook dat is een verbazingwekkende exercitie. Hij speelt op zijn klassieke gitaar tien tango’s en twee milonga’s. Je kunt goed horen dat hij een klassieke gitaaropleiding heeft gehad, maar dat hij gekozen heeft voor de tango kun je hier ook goed horen. Hij heeft vanaf 1969 bij Anibal Troilo gespeeld, tot deze fameuze bandoneonspeler stierf in 1975. De opnames voor deze soloplaat werden gemaakt in 1971. Tegenwoordig is Arias dik in de tachtig, maar hij speelt nog steeds, vaak met bandoneonist Osvaldo Montes, maar dit album blijft een tijdloos juweeltje.

• Antonio Agri – y su Conjunto de Arcos – Sony BMG 8869 711731 2
• Anibal Arias – Una Guitarra y el Tango – Sony BMG 8869 716270 2