Holly’s stempelgrafiek nummer 6500 is en subtiel spel van licht en schaduw, dat je het beste van een afstandje kunt bekijken, en zelfs dan kan het even duren voordat alles mooi op zijn plek valt. Heb geduld en je zult beloond worden.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6501 is een spel van optische illusies en tegelijkertijd een zoekplaatje voor gevorderden waarin verschillende gezichten verstopt zitten. Je wordt als kijker dus op verschillende manieren op scherp gezet.
Sophie Taeuber is als Sophie Taeuber-Arp wereldberoemd geworden als een van de belangrijkste kunstenaars van de twintigste eeuw, een van de pioniers van de abstracte kunst. Lang stond ze in de schaduw van haar echtgenoot Hans Arp, maar de waardering voor haar werk is de laatste jaren gegroeid, en dit is de eerste keer dat ik een boek zie waar de naam Arp is weggevallen en ze alleen nog als Sophie Taeuber wordt aangeduid. Het boek gaat met name over haar vroege periode als textielkunstenares en de ontwerpen die ze maakte voor de borduurindustrie en voor fabrieken. Het boek laat mooi zien dat ze haar inspiratie haalde uit traditionele historische textieltechnieken en hoe ze de stappen naar de radicale abstractie zette
Sophie Taeuber – Textielhervormster
Holly’s stempelgrafiek nummer 6498 – ook bij deze grafiek geldt weer dat hoe langer je kijkt hoe meer je ziet. De merkwaardige kleuren komen ook hier weer uit verschillende zwarte stempelkussens, een ruime verzameling die ik koester.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6499 is een ietwat weerbarstig spel van optische illusies. Dus het zal misschien even wat aandacht en tijd kosten om er greep op te krijgen. Luie kijkers mogen dus rustig ergens anders heen zappen.
“Ik wil altijd seismograaf zijn, in de nacht en het licht, ook als ik een keer moet breken”, schreef de Zwitserse kunstenares Eva Wipf in 1949 in een van haar dagboeken, en dat citaat vormt de kern van de monografie die onlangs over haar en haar werk verscheen. Een seismograaf is iemand die de trillingen van de aarde meet, en Wipf lijkt een te gevoelige en naïeve ziel voor zo’n grootse onderneming, maar op haar beste momenten weet ze wel degelijk groots werk te maken. Haar schilderijen hebben vaak iets naiëfs, maar de collages en met name de kastjes, met de verbluffende assemblages hebben heel vaak de betoverende magie die de kastjes van Joseph Cornell ook hadden. Alleen al vanwege de vele prachtige kastjes is dit boek het aanschaffen al waard wat mij betreft.
Eva Wipf – Seismograaf in nacht en licht – dagboeken en brieven
Holly’s stempelgrafiek nummer 6496 is een spel van suggestie en bedrog, waarin elke kijker weer wat anders kan ontdekken, en dan ook nog eens bij elke kanteling ook weer andere zaken, dus neem de tijd en kijk er wat langer naar.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6497 is gemaakt om van een afstandje te bekijken. Als je er met je neus bovenop gaat staan ziet hij er slordig en rommelig uit, maar van een afstand valt alles wel degelijk op zijn plek.
De pastoor handelt in drugs en heeft wapens bij de hand, maar zijn verleden haalt hem al snel in , met een gewelddadige ontknoping als gevolg in deze krankzinnige misdaadstrip die als een Fargo in de Jura gelezen kan worden.
Habemus Bastard 2/2 Een hart onder de soutane
Holly’s stempelgrafiek 6493 is een spel van suggestie en bedrog, waarbij alles weer verandert als je gaat kantelen of gaat inzoomen. Neem er even uitgebreid de tijd voor, dan ga je van de ene verrassing naar de andere.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6494 heb ik gemaakt met stempels die ik met een simpel afbreekmesje heb gesneden uit de grootste rubberen gummen van het Tsjechische merk Koh-i-noor Hardmuth. Ik ben nu bij de allerlaatste drie gummen aangeland. Helaas zijn ze gestopt met het produceren van die grote gummen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6495 is een ietwat weerbarstig spel van optische illusies, waar je toch echt wat langer naar moet kijken als je hem wil veroveren.
Jan Kadereit is een Deense percussionist en componist die studeerde aan de conservatoria van Kopenhagen en Amsterdam. Samen met het Gamelanorkest Salukat maakte hij een verbluffend album dat traditie verbindt met jazz, hedendaagse muziek en westerse tradities. Verwacht hier dus geen traditioneel gamelan-orkestgeluid maar laat je verrassen door een een ongewoon, intiem en ingetogen album.
Gamelan Salukat & Jan Kadereit – Àshira
Holly’s stempelgrafiek nummer 6491 heb ik opnieuw gemaakt met mijn ruime verzameling zwarte stempelkussens, waarvan de kleuren nog steeds langzaam maar zeker licht veranderen. Ook dit is weer een subtiel spel van optische illusies dat je het beste van een klein afstandje kunt bekijken. Neem wel de tijd.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6492 lijkt wat ongrijpbaar, maar als je even inzoomt en je kijkt daar even wat langer krijg je toch wat gemakkelijker greep op deze grafiek.
Mehmet Polat is een virtuoze udspeler en componist die als migrant wereldfusie maakt die volstrekt natuurlijk aanvoelt. In zijn kwartet vind je dan ook nog eens een paar meesterlijke musici als jazzpianist Franz von Chossy, contrabassist Daniel van Huffelen en drummer Martin Hafizi die hun eigen muzikale wortels meebrengen. Alles is perfect in beweging en schuift en verandert, als alles in een goedwerkende multiculturele samenleving, zou ik bijna zeggen. Een album waar je niet snel op uitgeluisterd bent, want hier gebeurt ongelofelijk veel. Spannend, warm, melancholiek, gepassioneerd, en buitengewoon mooi.
Mehmet Polat Quartet – Roots in Motion
Holly’s stempelgrafiek nummer 6489 is een bijzonder levendig spel van optische illusies, waarin je bovendien heel goed kunt zien hoe verschillend de kleuren worden uit mijn verzameling zwarte stempelkussens, zeker als je even inzoomt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6490 kun je het beste in zijn geheel en van een lichte afstand bekijken, dus het eerste plaatje in de galerie. Want als je hier gaat inzoomen raak je al snel het verband kwijt, al wordt hij dan op een andere manier ook wel weer intrigerend.
Dat komt mooi uit – aflevering 2, ondertitel “een liefdesgeschiedenis”. Het tweede deel van dit nieuwe feuilleton van Ruud Moors waarvan je hier voortaan elke zondag een nieuwe aflevering kunt verwachten.
Brigan kende ik als een kwartet uit het zuiden van Italië die verrassende muziek maakte door hun eigen traditie te combineren met Ierse, Spaanse en Portugese muziek. Nu zijn ze nog met zijn drieën en is hun muziek nog een slag avontuurlijker geworden.
Brigan – Luna, Cera & Vino
Holly’s stempelgrafiek nummer 6487 is weer eens een reliëfje geworden, waarin ik mooi met licht en schaduw kan werken en je op die manier subtiel wat optische illusies voor de neus kan zetten zonder dat je het eigenlijk doorhebt. Kijk maar eens wat langer.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6488 is weer een spel van suggestie en bedrog, gemaakt met een paar vrij simpele stempels en verschillende zwarte stempelkussens. Maar laat je door de bedrieglijke eenvoud niet om de tuin leiden en kijk gewoon wat langer, liefst van een afstandje.
De Zwitserse kunstenares Renate Bodwin nam slechts sporadisch deel aan tentoonstellingen waardoor haar werk vrijwel onbekend is gebleven. Gelukkig is er nu een boek dat een fraai overzicht geeft van haar veelzijdige kunst, die bestaat uit schilderijen, tekeningen, grafiek en kleine beelden in verschillende stijlen. Bodwin werkte graag in series, en dat leverde intrigerende reeksen op die je van de ene verbazing naar de andere brengen. Was het in het begin vooral allemaal felgekleurd en los geschilderd, later werd dat fijnzinniger en met veel aandacht voor details, bijvoorbeeld bij het uit elkaar vallen van een dode mug, of als ze een verzameling handschoenen vastlegt. Een fascinerend boek waar je eindeloos in blijft kijken.
De blik scherpen – het artistieke werk van Renate Bodmer.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6485 lijkt wel een verzameling keien, hoewel iemand er ok meteen gezichten in zag. Tijd om te kijken tot welke categorie jij behoort, lijkt me. Neem rustig de tijd, want er zijn ook nog wat subtiele optische illusies die je in de war kunnen brengen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6486 moet je eigenlijk eest even van heel dichtbij bekijken, want als je inzoomt komen de subtiele kleuren en het spel van licht en schaduw nog beter tot hun recht. Als je daarna weer uitzoomt ziet de grafiek er ineens veel mooier uit. Geloof me.
Simon Henocq is een Franse producer, muzikant en geluidskunstenaar die met elektronica een rauw en tegelijk intrigerend en fascinerend geluidslandschap wist te creëren waar ik met steeds meer enthousiasme naar ging luisteren. Industrial en organisch, opgebouwd in lagen die je voor je ogen hoort afbrokkelen. Spannend van begin tot eind en met een ruw randje dat mij erg bevalt.
Simon Henocq – We use cookies
Holly’s stempelgrafiek nummer 6483 ziet er bedrieglijk simpel uit, maar ook hier kun je weer op verschillende manieren naar kijken, en dan verandert de grafiek van karakter.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6484 is een spel van licht en schaduw, gemaakt met stempels die ik sneed uit rubberen gummen en handmatig gestempeld met verschillende zwarte stempelkussens, wat de merkwaardige kleuren verklaart. Zoom bij deze vooral ook even in, dan kun je goed zien hoe een zwart stempelkussen een bijzondere kleur kan opleveren.
Het Zwitserse kanton Neuchâtel schreef weer een prijsvraag uit voor de Neuchatel Photographic Survey en koos een verrassend project,, namelijk dat van Laurence Rasti, die de gevangeniswereld fotografisch in kaart wou brengen. Dat leverde een intrigerend, prachtig vormgegeven boek op dat heel wat mensen in het kanton aan het denken zal hebben gezet, en dat een zeer breed publiek buiten dat Zwitserse kanton verdient, want Rasti duikt diep in de wereld van de gevangenis en stelt pijnlijke vragen, terwijl haar fotografische aanpak verre van conventioneel te noemen is. Rasti begint bovendien met wat essentiële vragen, zoals “voor wie worden de gevangenissen eigenlijk gebouwd?” En wat is de bedoeling? Ze noemt dan vier zaken: ontmoedigen, straffen, onschadelijk maken van gevaarlijke mensen, en rehabilitatie. Ze concludeert dat de meeste specialisten zeggen dat alleen het straffen wellicht lukt, maar dat de gevangenissen op alle andere gebieden falen. En wie worden er opgesloten? De meeste mensen denken (en dat beeld wordt gevoed door films, tv-series en nieuwsberichten) dat het gaat het om oneerlijke, gewelddadige, gevaarlijke mensen. De praktijk ziet er heel anders uit. En daar gaat dit indrukwekkende boek over.
Een muur als horizon
Holly’s stempelgrafiek nummer 6481 is van een afstandje vooral een spel van optische illusies, maar als je dichterbij komt is het vooral leuk om de verschillende merkwaardige mannen te ontdekken die ik er in verstopt heb. Kantelen en goed kijken.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6482 is een spel van suggestie en bedrog, waarbij je eigen fantasie voor een groot deel bepaalt wat je ziet. Neem de tijd, want het kan even duren voor alles een beetje op zijn plek valt.
