Normandië Juni ’44 is een tiendelige stripreeks over het begin van D-Day, dat het einde van de Tweede Wereldoorlog inluidde. Het negende deel gaat over Le Havre, waar de Duitse troepen op 13 juni 1940 arriveerden. Het stadje ligt tegenover Engeland en was daarom voor Hitler van groot strategisch belang. Hij wou de stad ombouwen tot marinebasis en centrum van de Atlantikwall. Vanaf september begonnen de eerste verzetsstrijders er zich te organiseren. Het was een van de eerste verzetsgroepen in Frankrijk, en ook de groep die door de Duitsers het felste werd aangepakt. Hun verhaal volg je hier en ook het verhaal over traumatische afloop van de oorlog voor de inwoners van Le Havre, die het volledig platbombarderen van hun stad door de geallieerden niet echt als een bevrijding hebben gevoeld.
Normandië Juni ’44 , deel 9 , Le Havre
Holly’s stempelgrafiek nummer 6524 is van een afstandje vooral een intrigerend spel van optische illusies, maar als je dichterbij komt wordt het ook nog eens een bijzonder merkwaardig zoekplaatje voor gevorderden, waar je erg veel in kunt ontdekken, met een beetje geduld en aandacht.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6525 zet je als kijker weer op heel andere manieren op het verkeerde been, want bij elke kanteling verandert hier het perspectief waardoor je elke keer opnieuw even moet wachten tot alles weer op zijn plek valt Neem er dus even de tijd voor.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6526 is een spel van suggestie en bedrog, waarin optische illusies vrijwel ongemerkt ook weer een rol spelen. Ook hier geldt weer dat je veel meer ziet als je de moeite neemt om wat langer te blijven kijken.
Nummer 33 van het blad Stripglossy is geen glossy, maar gedrukt op houthoudend “oorlogspapier”. Het nummer staat helemaal in het kader van tachtig jaar bevrijding, en dat begint al bij het indrukwekkende omslag, dat er feestelijk uitziet, tot je het uitklapt en letterlijk de keerzijde ziet, want vlak voor het einde van de oorlog werden er door de nazi’s nog onvoorstelbaar veel mensen vermoord. Dit speciale nummer is echt een bewaarnummer geworden, met een aantal uitstekende strips over de oorlog, en een aantal fraaie korte strips over verzetshelden die niet vergeten mogen worden en een compleet verhaal van Dick Bos, stripheld in oorlogstijd. Een indrukwekkende aflevering van dit blad.
Stripglossy 33 – mei 2025 – Tachtig jaar bevrijding
De Amerikaanse singer/songwriter Mark Rubin presenteert zichzelf nadrukkelijk als Jew of Oklahoma, en op zijn nieuwe album zingt hij onder veel meer over Irak, Gaza, Zuid Soedan en alle andere plaatsen waar onschuldige kinderen worden vermoord. En dat is nog lang niet alles. Een woedend album van een man die nadrukkelijk stelling neemt.
Mark Rubin, Jew of Oklahoma – Dispatches: Songs form a world gone mad
Holly’s stempelgrafiek nummer 6521 is een spel van optische illusies, maar de doorgewinterde liefhebber van zoekplaatjes voor gevorderden wordt hier ook uitgebreid bediend, want er zit weer heel wat verstopt in deze grafiek, zeker als je ook gaat kantelen. Dus loop de galerie op je gemak helemaal door en kijk wat je kunt vinden.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6522 is op een geheel andere manier ook weer een spel van suggestie en bedrog, dus ook hier word je als kijker weer op scherp gezet. Neem rustig de tijd.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6523 is zelfs nog een slag weerbarstiger dan de vorige twee, met andere woorden: er wordt van jou als kijker nog meer tijd en aandacht gevraagd. Dat wil natuurlijk zeggen, als je de geheimen van deze grafiek wil doorgronden. Ga er even rustig voor zitten, want het loont echt de moeite.
Dat komt mooi uit – aflevering 4 is het vierde deel in dit feuilleton van Ruud Moors, dat je een kruising tussen autobiografie en filosofisch essay zou kunnen noemen. Elke zondag vind je hier een nieuwe aflevering.
Getekend door de Holocaust is een strip die gemaakt is naar vijf artikelen die de Franse journalist Annick Cojean in 1995 voor Le Monde schreef toen de vernietigingskampen vijftig jaar bevrijd waren. De verhalen van overlevenden, de kinderen van overlevenden, de kinderen van nazi’s en over een paar hoopvolle projecten zijn nog steeds bijzonder actueel. Indrukwekkend boek.
Holly’s schilderijen 2025 nummer 22 is een kleurige variatie op een van mijn thema’s, ritmisch opgezet als een jazzcompositie. Langer kijken loont ook hier weer.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6519 is weer gemaakt met stempels die ik met een simpel afbreekmesje gesneden heb uit grote rubberen gummen van het Tsjechische merk Koh-i-noor Hardtmuth, terwijl ik bij het handmatig stempelen gebruik maakte van een ruime verzameling zwarte stempelkussens, die zorgen voor een breed palet aan zwarten en grijzen en vreemde kleuren.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6520 is op dezelfde manier vervaardigd, en ook dit is weer een spel van optische illusies en tegelijkertijd een zoekplaatje voor gevorderden. Als kijker word je dus weer op verschillende manieren op scherp gezet.
Het is altijd mooi als een bijna vergeten meesterwerkje opnieuw wordt uitgebracht. Guy Clark’s Dublin Blues is al dertig jaar oud en werd nu opnieuw gemastered en gemixt. Het klinkt allemaal beter dan ooit en Guy Clark, die door al zijn collega’s altijd al gezien werd als een van de beste Amerikaanse singer/songwriters, wordt hier begeleid door een absolute topband, terwijl de liedjes inmiddels echte klassiekers zijn geworden. Een juweel van een album, perfect heruitgegeven, een genot om terug te horen, ook omdat er een fraai bonusnummer is toegevoegd.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6516 is een spel van suggestie en bedrog, van een afstandje vooral een spel van optische illusies, maar als je dichterbij komt denk je van alles te zien dat bekend voorkomt, maar wat ook maar weer?
Holly’s stempelgrafiek nummer 6517 is een subtiel spel van licht en schaduw en van optische illusies. Inzoomen heeft hier zin, want dan krijg je meteen ook wat sneller greep op het totaalbeeld.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6518 is, zeker als je wat langer kijkt, een duizelingwekkend architectonisch hoogstandje waarin je gemakkelijk kunt verdwalen als kijker.
Filter, het tijdschrift voor vertalen, is dit jaar van kwartaalblad overgestapt naar halfjaarlijks blad in boekvorm, en het eerste nummer in dat nieuwe formaat is meteen weer zeer de moeite waard. Ik zat het meteen weer van kaft tot kaft te lezen en kon het niet laten regelmatig hardop uit het blad te citeren. Hier beperk ik me tot twee fragmenten die ik je als opwarmertje laat lezen. Als je van taal en lezen houdt is dit opnieuw een absolute aanrader.
De laatste vertaler – Filter 32:1
Holly’s stempelgrafiek nummer 6513 is een spel van optische illusies waarbij je het beeld naar je hand kunt zetten door je focus te verleggen van het grijze naar het paarsbruine deel. Zoom maar eens in, dat maakt het wat gemakkelijker.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6514 is een spel van suggestie en bedrog. Bekijk hem van een afstandje en neem even rustig de tijd en laat je niet voor de gek houden, want het gaat hier echt niet om een griezelkabinet. Kijk maar eens goed.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6515 – tja, ik realiseer me dat ik best veel vraag van jou als kijker – tijd en aandacht en elke keer weer opnieuw anders kijken, want ook deze grafiek vergt weer een andere benadering dan de vorige twee. Maar het loont, dat beloof ik je.
Kill Hondenkop, de intergalactische held met het menselijke lichaam en het hoofd van een hond stond bekend als de beste minnaar van de melkweg, maar juist dat levert in het verhaal dat Brandon Thomas en Pete Woods mochten maken in de nieuwe reeks Incalverhalen rond het universum dat Moebius en Jodorowsky ooit bedachten een gigantisch probleem op voor Kill. Want als hij na een brute aanslag in coma ligt komen zijn in de steek gelaten bastaardkinderen ook nog eens verhaal halen. Het levert een krankzinnig, fantastisch getekende strip op, een nieuw meesterwerkje in de nieuwe reeks Incalverhalen.
De Turkse componist, musicus en onderzoeker Ozan Baysal heeft zich gespecialiseerd in selpe, een Anatolische manier van baglamaspelen die oorspronkelijk komt van het platteland van Centraal Azië en het Midden Oosten. Hij kreeg het snaarinstrument al jong in handen en ontwikkelde er een passie voor die hem ook aan het bestuderen van de oorsprong zette. Zo kwam hij er achter dat er binnen selpe verschillende speeltechnieken waren als vingertikken, plukken, en tokkelen, allemaal met de hand uitgevoerd, zonder plectrum, waardoor je een rijk, resonerend geluid krijgt. Baysal speelt op speciaal ontworpen baglama’s met een dubbele nek, en op zijn debuutalbum speelt hij een aantal traditionals plus nieuwe improvisaties en composities. Het levert een betoverend mooi album op.
Ozan Baysal – Tel ve Ten
Holly’s stempelgrafiek nummer 6510 zou je het beste “op-art met een rafelrandje” kunnen noemen, en dat betekent in de praktijk dat je die het beste van een afstandje kunt bekijken.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6511 is een spel van suggestie en bedrog waarbij ook optische illusies weer een rol spelen. Zoom vooral ook even in en neem even uitgebreid de tijd, dan zie je aanzienlijk veel meer.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6512 laat weer eens mooi zien wat een merkwaardig breed kleurenpalet mijn ruime verzameling zwarte stempelkussens oplevert. Ook deze vergt wat meer tijd en aandacht dan je normaalgesproken voor een beeldscherm uittrekt, dus heb geduld.
Chumbo is een Braziliaanse familiegeschiedenis die begint in 1937 en doorloopt tot 2000, het is dus een waar familie-epos, en tegelijk de geschiedenis van een land dat altijd in beweging was. We volgen de familie Wallace, als in 1937 de tirannieke en schatrijke Oswaldo Wallace zijn gezin en zijn ijzerertsmijnen met bijzonder harde hand regeert. Van vakbonden moet hij niets hebben, dus vakbondsleider Rebolengo krijgt het op onorthodoxe wijze zeer zwaar voor de kiezen. Diens dochter Iara zal later in het verhaal nog een grote rol spelen. Wallace heeft vijf kinderen, drie meisjes en twee zoons die elkaars tegenpolen zijn. Ramires is een seksverslaafde, gokverslaafde opschepper die zijn hele leven lang in de problemen komt terwijl hij altijd luidkeels de militairen toejuicht die aan de macht komen, terwijl Severino verlegen en ingetogen is. Hij wordt journalist en later romanschrijver, en komt, anders dan zijn corrupte broer, wel serieus in de problemen. Een graphic novel van 364 pagina’s waarin je het Brazilië van de twintigste eeuw leert kennen op een verbijsterende manier. Een meesterlijk boek.
Het IJskwartet van de Noorse percussionist Terje Isungset lijkt op het eerste gezicht vooral een gimmick, omdat alle muziek gemaakt wordt op muziekinstrumenten die van ijs gemaakt zijn, maar als je gaat luisteren blijkt de muziek op zich fascinerend genoeg te zijn om je nog wat beter te laten luisteren naar dit geweldige album:
Terje Isungset – Ice Quartet
Holly’s stempelgrafiek nummer 6508 is een geraffineerd spel van optische illusies dat steeds verandert als je hem gaat kantelen, dus loop op je gemak de hele galerie eens door en neem bij elke stap even rustig de tijd om alles op zijn plek te laten vallen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6509 is een spel van suggestie en bedrog waar je als kijker van alles in kunt ontdekken, zeker als je ook hier weer de moeite neemt om de hele galerie door te lopen.
Schmaltz & Pepper is een Canadese klezmerband die bestaat uit vijf virtuoze musici met verschillende achtergronden. zo is Eric Abramovitz sinds 2021 eerste klarinettist in het Toronto Symphony Orchestra, is violiste Rebekah Wolkstein een gepassioneerd kamermuzikante, terwijl ze ook het tango-ensemble Payadora oprichtte. Drew Jurecka studeerde klassieke viool, maar speelt ook accordeon en speelde lang in jazz-orkesten. Pianist Jeremy Ledbetter voelt zich het beste thuis in de jazzhoek, maar hij houdt ook van het muzikale avontuur, net als bassist Michael Herring, die jazz, folk, pop en rock allemaal net zo gemakkelijk speelt. Hun debuutalbum brengt dan ook verfrissende klezmer gelardeerd met klassiek, jazz, tango en wat snufjes wereldmuziek van hier en daar. Een heerlijk aanstekelijk album!
Holly’s stempelgrafiek nummer 6506 is een merkwaardige combinatie van optische illusies en vreemde suggesties, waarbij je eigenlijk nooit goed weet waar je precies naar zit te kijken. Neem er rustig de tijd voor, neem wat afstand en laat je vooral verrassen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6507 is wat weerbarstiger, want je kunt er een gewoon stenen muurtje in zien, maar ook een spel van optische illusies, terwijl de hardcore liefhebber van zoekplaatjes voor gevorderden hier ook zijn hart kan ophalen.
Eigenlijk wou ik een uitgebreider stuk schrijven over alle striptijdschriften die er momenteel nog in het Nederlands taalgebied te vinden zijn, maar ik beperk me vandaag toch maar even tot een van de verrassendste bladen die er verschijnen, namelijk Jump. Jump heeft zijn naam te danken aan een geweldige strip van Charel Cambré, waarin drie pubers de hoofdrol spelen, samen met Armando, een armadillo die de drie regelmatig uit de problemen redt. In nummer 43, dat het vijfjarig bestaan van Jump markeert, vind je dan ook een extra lange aflevering van deze sublieme strip. Ook erg leuk is Beterman, die in Dufstad terecht komt, een stad die met haar inwoners Ronald Rotgans en zijn neefjes Gik, Gek en Gak wel erg veel doet denken aan dat andere bekende stripblad waar de twee makers van Beterman niet geheel toevallig ook elke week bijdragen voor maken. Dat soort knipogen en kruisverbindingen kan ik persoonlijk heel erg waarderen. Jump zit vol met strips, heel veel van Nederlandse en Belgische makers, en eigenlijk allemaal goed.
Jump Magazine – nummer 43
Holly’s stempelgrafiek nummer 6504 is een zanderig spel van optische illusies waarbij hol verandert in bol als je gaat kantelen, zeker als je een beetje afstand neemt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6505 heeft wat ongrijpbaars, maar als je de tijd neemt en je je focus af en toe verlegt kan deze je nog wel eens behoorlijk verrassen.
Dat komt mooi uit aflevering 3 – in deze derde aflevering van zijn nieuwe feuilleton gaat Ruud Moors terug naar zijn vroegste jeugd en zijn vroegste herinneringen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6502 is een spel van suggestie en bedrog, oftewel “op-art met een rafelrandje”. Neem er even rustig de tijd voor en bekijk hem van een afstandje, dat werkt het beste.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6503 lijkt wel een horrorshow met al die ogen die je doordringend aankijken. Tegelijkertijd os het ook gewoon weer een spel van optische illusies waar je even wat langer naar moet kijken om alles op zijn plek te laten vallen.
