226

Het is maar de vraag of degenen die de gelukzaligheid van het leven in afgelegen bergen en bossen propageren, in werkelijkheid blij zouden zijn als ze zo’n leven zouden moeten leiden. Ook is het niet zeker of degenen die een roemrijke bevoorrechte positie zeggen te verafschuwen, zelf niet hun uiterste best zullen doen om zo’n vermaledijde positie met hartstocht na te streven.

227

Als je, om even afstand te nemen van je zakelijke beslommeringen, aan de waterkant zit te vissen, ben je nog altijd bezig met beslissingen over leven en dood.

Als je, puur vanwege het plezier, een spelletje schaak speelt, kun je dat niet anders doen dan met een serieuze intentie om dat gevecht te winnen.

Als het je lukt om al je zaken met plezier af te handelen, hoef je je kracht nooit uit te putten, omdat dan alles je vanzelf gemakkelijk af zal gaan.

228

Als de bergen en dalen weelderig opbloeien met kleurrijke bloesem, en bezocht worden door talrijke zangvogels, dan is het alsof het universum een onwerkelijke, magische toestand heeft bereikt. Maar als alle bomen worden geveld en het water naar beneden stroomt, waardoor alle aarde wordt weggespoeld, dan blijven er alleen kale rotsen over. Dan hebben we de wereld blootgesteld aan onze werkelijkheid.

229

Er komt nooit een einde aan de tijd. Maar als je altijd haast hebt kom je, vanzelfsprekend, altijd tijd tekort. Het totale bestaan kent geen grenzen. Maar als je je eigen bestaan weinig waarde toekent, dan vind je het totale bestaan, vanzelfsprekend, ook beperkt. Natuurkrachten manifesteren zich zonder moeite. Maar als je je altijd inspant om greep op dingen te krijgen, dan kost dat, vanzelfsprekend, onnoemelijk veel moeite.

230

Er is niet veel nodig om van het bestaan te kunnen genieten. Een kuip als vijver en wat rotsblokken ter grootte van een vuist zijn voldoende om een zonsopgang of zonsondergang compleet te maken. Als je op een natuurlijke manier, van dichtbij, van het landschap wilt genieten, heb je niet meer nodig dan een tent van zeildoek en bamboe stokken.