Bovenstaand schilderij is ongeveer 160 bij 120 centimeter groot. Ik heb het ongeveer vijfentwintig jaar geleden gemaakt en ben er toen maanden mee bezig geweest. Elke week was ik een hele middag bezig met een volgende laag, die vervolgens een week nodig had om te drogen. Het schilderij bestaat dan ook uit vele lagen gestempelde olieverf. Dat stempelen zorgt voor een vaste structuur, maar ook voor oneffenheden, en dat was precies wat ik wou - een georganiseerde chaos als het ware.
Toen het schilderij op een groepsexpositie hing kreeg ik van een bezoeker de vraag om een titel en om uitleg. Ik heb toen ter plekke de titel "China in de twintigste eeuw" verzonnen met daarbij de uitleg dat Mao weliswaar geprobeerd had al die miljoenen Chinezen in een systeem te proppen, maar dat je altijd te maken bleef houden met individuen. De man was met deze uitleg meer dan tevreden - hij vond het schilderij meteen heel veel interessanter. Wat ik weer jammer vond, want ik hoop altijd dat een schilderij genoeg zeggingskracht van zichzelf heeft.
Een vriend van mij vond het maar een saai schilderij. Ik heb het toen aan hem meegegeven, met de vraag het op te hangen en over een maand weer zijn mening te geven. Na een maand wou hij het schilderij niet meer kwijt - pas acht jaar later mocht ik het weer ophalen, maar alleen omdat hij geen geld had om het te kopen en ik het wel weer terug wou. Sinds die tijd hangt het bij mij aan de muur. Vrienden van mijn kinderen maak ik soms wijs dat het een driedimensionaal schilderij is en dat je er heel goed naar moet staren om het drie-D-effect te zien.
Hiernaast zie je een aantal fragmenten, waarop je heel goed kunt zien dat er vierkante Hema-gummetjes zijn gebruikt om mee te stempelen.
Meer werk van Holly Moors:
