Machinefabriek is de artiestennaam van Rutger Zuydervelt. Deze veelzijdige musicus en componist werkt sinds 2012 regelmatig samen met Michel Banabila. Dat levert muziek op die altijd ongewoon is, altijd spannend en altijd bijzonder goed. Ik zit als luisteraar in ieder geval altijd weer op het puntje van mijn stoel bij elk nieuw album van Banabila, maar de samenwerking met Machinefabriek levert weer extra interessante platen op.

Entropia is een album met veel elektronica, en je hebt soms het gevoel dat ze de draad van de pioniers van de elektronische muziek, als Dick Raaymakers en Stockhausen weer oppakken op een bijzonder opwindende manier, met fraaie toevoegingen als trompetfragmenten of ruwe veldopnames. Het titelnummer begint met wat vervormde geluiden en de tekst “wat gitaarfrutseltjes – liedje nummer één” waarna een verbazingwekkende gitaarsolo losbarst.

Hoewel beide mannen in Rotterdam wonen komen ze alleen samen om af en toe een kop koffie te drinken – de muziek wordt gemaakt door op afstand bestanden heen en weer te sturen in hoog tempo, en dan ligt er blijkbaar binnen twee weken een album. Ik vind het bijna onvoorstelbaar, maar het resultaat liegt er niet om.

Entropia is een afwisselend album geworden, met muziek die door mijn huisgenoten niet als muziek wordt gezien, maar die voor mij de ultieme muziek is – muziek op het scherpst van de snede, waar je als luisteraar met open mond naar zit te luisteren. Voor de avontuurlijke luisteraar, dat wel, maar als je oren ook maar een beetje open staan zul je dit geweldig vinden. Via BandCamp aan te schaffen voor een schijntje. Een absolute aanrader.

• Banabila + Machinefabriek – Entropia – Eilean (60)

Luister hier naar een paar fragmenten: