Ik ben een geboren en getogen Maastrichtenaar, die tot zijn zesde alleen Maastrichts hoorde en sprak. Later kwam daar uiteraard snel Nederlands bij. Ik woon nu al weer vijfenveertig jaar in Groningen. Na Maastricht op mijn achttiende verlaten te hebben woonde ik achtereenvolgens in Vught, Den Bosch, Den Haag, Amsterdam, Texel en tenslotte Groningen, waar ik bleef hangen, omdat ik al snel verknocht raakte aan het platte Grunneger landschap (overigens net als die andere import-Limburgse Groninger, fotograaf Ton Broekhuis).

Ik raakte in de loop der tijd ook gehecht aan de Grunneger taol, en dat is mede te danken aan de liedjes van zangers en liedjesschrijvers als Harry Niehof, die het in een liedje als “Schaaiden” bijvoorbeeld heeft over iemand die “vergreld” is, een schitterend, onvertaalbaar Gronings woord waarvan je precies begrijpt wat het betekent. Dat verklaart voor mij ook meteen waarom mannen als Niehof en Jan Henk de Groot liever in het Gronings, hun moedertaal, zingen en schrijven dan in het Engels of Nederlands.

De concertserie Aigenhaimers in het Kielzog in Hoogezand, waarbij Jan Henk de Groot steeds een andere vertegenwoordiger van streektoalliedjes uitnodigt om samen met hem op een zondagmiddag een paar uur te vullen, werd deze zondag van het café verplaatst naar de theaterzaal, vanwege de grote belangstelling. Volle bak dus voor Niehof en de Groot, en terecht.

Want de twee speelden niet alleen fantastisch mooi samen, waarbij Jan Henk de Groot niet alleen ondersteunend gitaar speelde maar ook een mooie tweede stem leverde, maar ook Niehof speelde mooi in op de liedjes van De Groot, en leverde ook bij hem een magnifieke tweede stem – je zou bijna hopen dat deze twee vaker samen zouden gaan spelen.

En dat was niet alles, want er werd ook uitgebreid gepraat over het ontstaan van de liedjes, en dat was vaak net zo leuk als de liedjes zelf. Er was met zorg een set samengesteld, met samenhangende thema’s. Mooi programma dus, en je kon zien dat ze er alle twee ontzettend veel plezier in hadden.
Jammer alleen dat Harry na het eerste couplet de tekst van Schaaiden, dat hij op mijn verzoek speelde (“tja, mijn vrouw zit in de zaal dus ik mag het eigenlijk niet spelen, maar vooruit…”) kwijt was.

Hou de serie Aigenhaimers in Kielzog in de gaten, en blijf zeker ook Harry Niehof en Jan Henk de Groot volgen!