Aan het strand stil en verlaten


When the moon comes over the mountain

Aan het strand stil en verlaten When the moon comes over the mountain
bij het scheem’ren van de maan Ev’ry beam brings a dream dear of you
zie ik daar een eenzaam paartje Once again we stroll ‘neath the mountain
vol van weemoed aangedaan Through that rose-covered valley we knew (we knew)
Liefste ‘k moet je gaan verlaten Each day is gray and dreary
morgen ga ik weer naar zee But the night is bright and cheery
maar we trouwen als ik thuiskom When the moon comes over the mountain
hier op hollands dier’bre ree I’m alone with my memories of you
Maar zij sprak ach liefste mijner
denk zo ver niet in ’t verschiet
want de zee ligt vol met mijnen
en die dingen zie je niet
Aan het strand stil en verlaten
ziet men daar een meisje staan
die al turend en al smachtend
wacht de komst van hare man
hij zou immers wederkeren
hij beloofde haar toch trouw
en dan krijgt zij zo’n verlangen
word ik toch zijn lieve vrouw
maar hij keerde nimmer weder
want de dood waart om ons heen
en zij keerde telkens weder
aan het strand stil en alleen
Dobberend op de woeste baren
zeilde ’t scheepje eenzaam voort
Maar opeens wat er gebeurde.
een ontploffing werd gehoord.

Extra coupletten:

’t schip verging al in de diepte
angstig keek hij om zich heen.
Nergens kon hij redding vinden,
grote God, waar moet dat heen?

Terwijl hij worstelt met de golven
en de dood voor ogen ziet,
smeekt hij: God heb toch erbarmen,
‘k heb haar lief vergeet dat niet!

when the moon...