de strandvariaties - 12 - zie de maan schijnt door de bomen
Aan het strand stil en verlaten |
Zie de maan schijnt door de bomen |
| Aan het strand stil en verlaten | Zie de maan schijnt door de bomen |
| bij het scheem’ren van de maan | Makkers staakt uw wild geraas |
| zie ik daar een eenzaam paartje | ’t Heerlijk avondj’ is gekomen |
| vol van weemoed aangedaan | ’t Avondje van Sinterklaas |
| Liefste ‘k moet je gaan verlaten | Vol verwachting klopt ons hart |
| morgen ga ik weer naar zee | Wie de koek krijgt, wie de gard |
| maar we trouwen als ik thuiskom | Vol verwachting klopt ons hart |
| hier op hollands dier’bre ree | Wie de koek krijgt, wie de gard |
| Maar zij sprak ach liefste mijner | O wat pret zal ’t zijn te spelen |
| denk zo ver niet in ’t verschiet | Met die bonte harlekijn |
| want de zee ligt vol met mijnen | Eerlijk zullen w’ alles delen |
| en die dingen zie je niet | Suikergoed en marsepein |
| Aan het strand stil en verlaten | Maar o wee wat bitt’re smart |
| ziet men daar een meisje staan | Kregen wij voor koek een gard |
| die al turend en al smachtend | Maar o wee wat bitt’re smart |
| wacht de komst van hare man | Kregen wij voor koek een gard |
| hij zou immers wederkeren | Maar ik vrees niet dat wij klagen |
| hij beloofde haar toch trouw | Vader, moeder zijn zo goed |
| en dan krijgt zij zo’n verlangen | Waren w’ ook niet alle dagen |
| word ik toch zijn lieve vrouw | Vele waren wij toch zoet |
| maar hij keerde nimmer weder | Ban dus vrij de vrees van ’t hart |
| want de dood waart om ons heen | ‘k Wed er ligt geen enk’le gard |
| en zij keerde telkens weder | Ban dus vrij de vrees van ’t hart |
| aan het strand stil en alleen | ‘k Wed er ligt geen enk’le gard |
| Dobberend op de woeste baren | |
| zeilde ’t scheepje eenzaam voort | |
| Maar opeens wat er gebeurde. | |
| een ontploffing werd gehoord. |
Extra coupletten:
|
’t schip verging al in de diepte Terwijl hij worstelt met de golven |
Zie de maan schijnt door de bomen is een van de bekendste Sinterklaasliedjes. Geen wonder dat er ook een sinterklaasliedje bestaat die van hetzelfde oerschema uitgaat-
We hebben al eerder laten zien dat je de tekst van Aan het strand stil en verlaten ook kunt zingen op de wijs van “La Cucaracha”.
Het bleek ook te lukken met het slotkoor van de Negende Symphonie van Beethoven (Ode an die Freude), vanaf de zin “Freude schöner Götterfunken”, en ook met Darling Clementine. Ook de Amerikaanse gospel Will The Circle Be Unbroken bleek perfect te passen, net als Berend Botje en The Yellow Rose of Texas. En dan was er ook nog de poëzie van Emily Dickinson, en het Engelse liedje The Carnival Is Over.
En het oerhollandse De grote stille heide paste eveneens perfect, net als When the moon comes over the mountains. En dan hadden we ook nog Aan de oever van de Rotte. Zo langzaamaan kunnen we bijna een cd vullen met Strandvariaties…