de strandvariaties - 9 - op de grote stille heide
Aan het strand stil en verlaten |
De grote stille heide |
Aan het strand stil en verlaten | Op de grote, stille heide |
bij het scheem’ren van de maan | Dwaalt de herder eenzaam rond |
zie ik daar een eenzaam paartje | Wijl de witgewolde kudde |
vol van weemoed aangedaan | Trouw bewaakt wordt door de hond |
Liefste ‘k moet je gaan verlaten | En al dwalend ginds en her |
morgen ga ik weer naar zee | Denkt de herder: Och, hoe ver |
maar we trouwen als ik thuiskom | Hoe ver is mijn heide! |
hier op hollands dier’bre ree | Hoe ver is mijn heide, mijn heide! |
Maar zij sprak ach liefste mijner | Op de grote, stille heide |
denk zo ver niet in ’t verschiet | Bloeien bloempjes lief en teer |
want de zee ligt vol met mijnen | Pralend in de zonnestralen |
en die dingen zie je niet | Als een bloemhof heinde en veer |
Aan het strand stil en verlaten | En, tevree met karig loon |
ziet men daar een meisje staan | Roept de herder: O, hoe schoon |
die al turend en al smachtend | Hoe schoon is mijn heide! |
wacht de komst van hare man | Hoe schoon is mijn heide, mijn heide! |
hij zou immers wederkeren | Op de grote, stille heide |
hij beloofde haar toch trouw | Rust het al bij maneschijn |
en dan krijgt zij zo’n verlangen | Als de schaapjes en de bloemen |
word ik toch zijn lieve vrouw | Vredig ingesluimerd zijn |
maar hij keerde nimmer weder | En, terugziend op zijn pad |
want de dood waart om ons heen | Juicht de herder: Welk een schat! |
en zij keerde telkens weder | Hoe rijk is mijn heide! |
aan het strand stil en alleen | Hoe rijk is mijn heide, mijn heide! |
Dobberend op de woeste baren | |
zeilde ’t scheepje eenzaam voort | |
Maar opeens wat er gebeurde. | |
een ontploffing werd gehoord. |
Extra coupletten:
’t schip verging al in de diepte Terwijl hij worstelt met de golven
|
Op de grote stille heide heet eigenlijk “De Herder”, maar ook deze melodie past perfect bij de tekst van het klassieke Nederlandse levenslied Aan het strand stil en verlaten. We hebben al eerder laten zien dat je die tekst ook kunt zingen op de wijs van “La Cucaracha”.
Het bleek ook te lukken met het slotkoor van de Negende Symphonie van Beethoven (Ode an die Freude), vanaf de zin “Freude schöner Götterfunken”, en ook met Darling Clementine. Ook de Amerikaanse gospel Will The Circle Be Unbroken bleek perfect te passen, net als Berend Botje en The Yellow Rose of Texas. En dan was er ook nog de poëzie van Emily Dickinson, en het Eneglse liedje The Carnival Is Over.