Na Leg End was Unrest het tweede album van Henry Cow, en blazer Geoff Leigh was inmiddels vervangen door Lindsay Cooper, die hier de hobo, blokfluit en de fagot bespeelt, wat vaak heel mooi uitpakt samen met de xylofoon die Fred Frith bespeelt naast de gitaar, viool en piano. Tim Hodgkinson speelt nog steeds orgel, altsax klarinet en piano, John Greaves speelt naast bas ook piano en zingt en Chris Cutler is hier als drummer nog inventiever en beter dan op het eerste album.

Alle vijf virtuoos, alle vijf teamspelers, om het zo maar te zeggen en als band onovertroffen in het avontuur. Je hoort hier een band die muzikaal op avontuur is in een gebied dat zich steeds verder uitbreidt, want je hoort niet alleen de invloeden van Zappa en de Mothers of Soft Machine, maar ook serieuze modern-klassieke componisten als Arnold Schoenberg en Alban Berg.

De eerste helft van de composities stond al klaar toen ze de studio ingingen, de tweede helft werd in de studio geïmproviseerd, waarbij ook de mogelijkheden van die studio ruim werden uitgebuit, dus we horen bijvoorbeeld vertraagde en versnelde opnames die verwerkt zijn in de composities, loops en van alles en nog wat aan technisch vernuft. De meeste stukken zijn instrumentaal, en hoewel Linguaphonie wel de menselijke stem gebruikt kun je ook die compositie wel instrumentaal noemen.

Dankzij het Zappiaanse gebruik van de xylofoon en bijvoorbeeld de idiote inzet van de stemmen in Linguaphone is dit ook een licht en humoristisch album geworden – het is relaxter dan zijn voorganger en ook wat beter, juist door dat speelse aspect. Een bijna vergeten meesterwerkje, perfect geremastered en opnieuw uitgebracht.

• Henry Cow – Unrest – Remastered – ReR Megacorp – ReR HC2
• Bestel de cd hier bij een bekende webwinkel: Unrest

Luister hier naar een paar fragmenten: