We hebben er meer dan vijftien jaar op moeten wachten, want het vorige album, Viento del Desierto, van het virtuoze duo Jacco Müller en Victor Ghannam, de eerste op de flamencogitaar, de tweede op de oud en de qanun, dateert al van 2009. Hun unieke combinatie, waarbij ze de muziek uit Spanje met die van het Midden-Oosten op een volstrekt natuurlijke manier weten te combineren, alleen door hun snaarinstrumenten en percussie te gebruiken, is fenomenaal, toen al en nu nog steeds.
Jacco Müller & Victor Ghannam – Alhambra by Night
Het is me in de rug geschoten, vandaar de bescheiden afleveringen van dit magazine. Niet prettig.
Fiddle, banjo en contrabas, en wat elektronica, daar doet het weergaloze 3hattrio het mee. Ze maakten al eerder samen fenomenale, ingetogen albums met wat ze zelf Amerikaanse Woestijnmuziek noemen en hun instrumentale nieuwe album is een soort reünieplaat, want de drie mannen, die van verschillende achtergronden en leeftijden zijn, waaierden na de pandemie uit en wonen inmiddels op verschillende plekken in de Verenigde Staten. Ze troffen elkaar op de plek waar ze elkaar voor het eerst ontmoetten, in Zion National Park in Utah aan de rand van de woestijn en namen er een juweel van een album op.
3hattrio – Come Morning
Een Godverdomse Klootzak is de wat ongelukkige titel van een meeslepende Braziliaanse saga van scenarioschrijver Régis Loisel en tekenaar Olivier Pont, fabelachtig mooi ingekleurd door Francois Lapierre (dat laatste mag ook wel eens vermeld worden, vind ik). Deel 4, Het Ritueel is de geniale afsluiter van het vierluik, waarin de eenarmige klootzak zich nog eens van zijn slechtste kant laat zien en de andere hoofdrolspelers aan heel wat beproevingen worden blootgesteld. Geniale strip, meesterlijk getekend, absolute aanrader.
Een Godverdomse Klootzak 4 Het Ritueel
Spoon en White zijn de twee enige blanke rechercheurs op een geheel zwart politiebureau in New York, en meteen ook de twee die de meeste ellende veroorzaken. Ze zijn partners tegen wil en dank, want ze hebben een bloedhekel aan elkaar en laten elkaar gemakkelijk vallen als het zo uitkomt. Ze zijn allebei smoorverliefd op de sensatiejournaliste Courtney Balconi, die al net zo gestoord is als de twee rechercheurs. Genoeg stof voor een krankzinnige stripreeks met veel verwijzingen naar klassieke films en strips. Hilarisch van begin tot eind.
Spoon & White – Integraal 1
Holly’s schilderijen 2025 nummer 16 is er een in de reeks “schaakbordschilderijen”. Ik koop elk schaakbord dat ik in een rommelmarkt kan vinden en tover het om tot een spel van optische illusies. Tot grote ergernis van sommige van mijn fanatiek schakende vrienden. Haha.
Choropo is een opmerkelijk instrumentaal album dat een muzikale avonturenreis laat horen die door twee Italiaanse virtuozen op een adembenemende manier hoorbaar wordt gemaakt. Filippo Gambetta speelt op de Braziliaanse mandoline en de diatonische accordeon. Alessandro Scotto d’Aniello hoor je op de zevensnarige klassieke Braziliaanse gitaar. De reis begint in Rio de Janeiro met de “Choro”, instrumentale muziek die Centraal-Europese romantische muziek met Afro ritmes combineert. Dat is op zich al fascinerend genoeg, maar geloof me, het wordt nog veel interessanter. Een subliem album!
Holly’s schilderijen 2025 nummer 15 is een kleurig spel van optische illusies, op-art met een rafelrandje en ook wel kantelkunst, met andere woorden kunst die je als kijker redelijk op scherp zet als je even de moeite en de tijd neemt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6418 is vooral een spel van suggestie en bedrog maar ook een subtiel spel van licht en schaduw. Neem de tijd en je ontdekt steeds meer.
Voorouders aflevering 13 – Ruud Moors beschrijft weer een paar van de levens van zijn voorouders in deze dertiende aflevering van dit opmerkelijke feuilleton. Elke zondag een nieuw verhaal.
Holly’s schilderijen 2025 nummer 14 is een felgekleurd spel van optische illusies waar je het beste van een afstandje naar kunt kijken. En neem er even de tijd voor.
Pietrafonie is een muzikaal project dat ontstond uit de samenwerking tussen het Italiaanse duo Savoretti/Mina en de fenomenale zangeres Maria Moramarco. De stenen beelden van beeldhouwer Vito Maiullari vormden hun inspiratiebron. Markus Stockhausen speelt mee op trompet, maar het is vooral de machtig mooie stem van Moramarco die voor het kippenvel zorgt.
Contemporary Sunset # 105 is opnieuw een schilderij in mijn reeks bijna-abstracte horizonschilderijen, geïnspireerd op de Waddenzee en het platte Groninger landschap. In dit honderdenvijfde horizonschilderij gebeurt extreem weinig – een rustige lucht en een erg kaal landschap, maar soms is dat wat mij betreft voldoende.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6416 is een spel van suggestie en bedrog – je kunt er enorme kubussen in zien, maar ook landschappen met grote bomen op de voorgrond, en nog veel meer, en tegelijk is het van een afstandje ook een abstract spel van optische illusies. Je hoeft je als kijker dus niet te vervelen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6417 ziet er in eerste instantie misschien wat chaotisch uit, maar als je inzoomt krijg je toch wel vrij snel greep op dit intrigerende subtiele spel van optische illusies.
Jerome K Jerome Bloks is met voorsprong mijn favoriete stripheld – een onhandige, lichtelijk naïeve detective die zich in zijn regenjas op zijn solex door Parijs begeeft en de merkwaardigste avonturen beleeft. Zijn vrienden, de zwarte priester en garagist Arthur en de Algerijnse-Franse kruidenier Burhan helpen hem altijd, het gaat nooit helemaal soepel met zijn vriendin Babs, die als stewardess meestal weg is en de klussen die hij krijgt lijken vaak onbenullig maar blijken vaak groter en ingewikkelder dan voorzien. Dit avontuur begint met een zoekgeraakte knuffel.
Jerome K Jerome Bloks 29 – Levenslang
Holly’s stempelgrafiek nummer 6413 kun je het beste van een klein afstandje bekijken, dan werkt hij het beste. Optische illusies worden hier weer gecombineerd met suggestie en bedrog, dus als kijker word je weer lekker op scherp gezet.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6414 is een variatie op een thema, wat moeilijk om greep op te krijgen, wat gemakkelijker als je eerst even inzoomt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6415 is een spel van suggestie en bedrog waarbij alles ook nog eens anders wordt als je je focus een beetje verlegt. Neem even de tijd en laat hem even zijn werk doen, en je zult verbaasd zijn.
Huidkruiper is het debuut als striptekenaar van Yasmine Stalpaert. Het verhaal gaat over de zojuist gepensioneerde Luis die met zijn vrouw Mabel bij hun kinderen en kleinkinderen in een verre buitenwijk gaat wonen in het woestijnachtige deel van de Verenigde Staten waar het kraanwater wat vreemd smaakt. Luis verandert langzaam maar zeker in een gigantisch insect, en dan moet je meteen denken aan Kafka, maar ook aan The Fly van David Cronenberg. Toch weet Stalpaert er haar volstrekt eigen draai aan te geven. Een geweldig debuut!
Holly’s stempelgrafiek nummer 6410 is een spel van suggestie en bedrog, maar als je hier een maal de ogen hebt gezien kun je ze bijna niet meer “niet meer zien”, als je snapt wat ik bedoel. Zoom maar eens in.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6411 is ook weer een spel van suggestie en bedrog, of zo je wil van optische illusies. Je kunt er helmen in zien, maar ook een abstract spel van optische illusies, in beide gevallen ontdek je meer als je wat langer blijft kijken.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6412 is op-art met een rafelrandje, kunst waar een liefhebber van het gladde op-art-werk van Vasarely vreselijk geïrriteerd van bleek te raken, tot hij op mijn verzoek wat langer bleef kijken. Toen bleken de ruwe randjes toch beter te blijven haken dan hij verwacht had.
Lili wil stoppen met dealen en het contact met haar vader weer oppakken, maar dat blijkt nog niet zo gemakkelijk te zijn. Een exvriendje, dealers, foute politiemensen en vreemde vrienden maken haar leven gevaarlijker dan ooit. Een spannende, intelligente en vaak ook humoristische strip, subliem getekend ook nog eens.
De Roes van de Vlinders Integraal
Holly’s stempelgrafiek nummer 6407 is zowel van een afstandje als van dichtbij fascinerend, al zul je misschien wat langer en aandachtiger moeten kijken om te zien waarom.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6408 is op een heel andere manier fascinerend. Neem bij deze vooral een beetje afstand, want dan werkt hij het beste, en neem ook hier weer even wat langer de tijd dan je anders voor een beeldscherm doet.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6409 is wederom een spel van suggestie en bedrog, waarbij je als kijker subtiel op het verkeerde been wordt gezet. Of op scherp wordt gezet, net hoe je het ervaart.
