
afval 61
In 1984 en 1985 had ik een vrij ruim atelier waar ik veel schilderde. Dat deed ik het liefst op houten panelen die ik plat op een tafel of op de grond legde. Om er niet een al te grote puinhoop van te maken drapeerde ik daar papier omheen waar ik lekker op kon knoeien. Dat papier gooide ik in eerste instantie gewoon weg, tot ik zag wat voor prachtige toevalskunst er soms ontstond. Vanaf dat moment bewaarde ik de vellen (meestal onbedrukt krantenpapier – je kon de restrollen heel goedkoop bij de krant krijgen, en daar zat altijd nog behoorlijk veel papier op) en maakte ik er kleine boekjes van die als titel “afval” kregen.
Het bijzondere van de afvalschilderijtjes is, dat de sterk verdunde acrylverf waar ik toen mee werkte speciale effecten opleverde. De pigmentdeeltjes gingen zweven en daalden neer als de verf opdroogde, wat soms verbazingwekkende structuren opleverde. In mijn schilderijen was ik toen vooral bezig met structuur en toeval, en hoe ik als kunstenaar daarin kon sturen en bepalen.
In feite waren die afvalboekjes kleine kunstwerkjes, want ik maakte selecties uit die vellen papier, die ik zorgvuldig weer tot een boekje componeerde. Ik ga nu, bijna dertig jaar later, nog een stapje verder en pluk een willekeurig boekje uit de stapel en duik daar wat dieper in. Om te beginnen laat ik hier alle pagina’s van het boekje zien.
Vervolgens laat je het animatiefilmpje zien dat ik met een fragment van de laatste pagina gemaakt heb.
En dan zoomen we nog een keer in op de details van die laatste pagina, pagina 20.
De geheimen van de middelste dubbelpagina komen hier ook absoluut niet tot hun recht, dus zoomen we ook in op de pagina’s 10 en 11.
En tenslotte zoomen we in op pagina 9 en geven we nog wat losse details van verschillende pagina’s.
En dan zijn er inmiddels nog wat filmpjes ontstaan, allemaal vanuit een detail van Afval 61, dus hier nog even alle filmpjes op rij:
Meer werk van Holly Moors: