De Britse Saxofonist Adrian Northover is altijd met heel veel verschillende projecten en samenwerkingsverbanden tegelijk bezig, maar eigenlijk is hij altijd bezig de grenzen van de muzikale mogelijkheden te verkennen. Je kunt dat voor het gemak free jazz noemen, of avant-garde, maar je kunt het ook gewoon avontuurlijke muziek noemen die de grenzen opzoekt.

Hij werkte al vaker samen met de versterkte objecten-bekrasser en bewrijver Adam Bohman (tja, ik weet ook niet goed hoe ik beter kan omschrijven wat deze man doet…), onder meer in The Chemical Expansion League, en met akoestische gitarist Daniel Thomson die ook te horen is op het album Ag, en bij het Runcible Quintet.

Voor The Bellowing Earwigs is dit trio aangevuld met de Belgische zanger Jean Michel van Schouwburg, en met zijn vieren maken ze muziek die je als anarchistische jazz zou kunnen betitelen, tot je echt beter gaat luisteren, want dan merk je dat de vier wel degelijk erg goed naar elkaar luisteren, op elkaar reageren en een spanningsboog weten te creëren die je op het puntje van je stoel brengt.

Geen muziek voor luie luisteraars dus, en ook geen achtergrondmuziek om op te ontspannen, maar voor mij bijvoorbeeld de perfecte muziek om bij te werken, want mijn hoofd wordt er merkwaardig leeg van, alsof ik zenmeditatie beoefen. Een muzikale reis voor avontuurlijk aangelegde luisteraars, en die zullen er niet snel genoeg van krijgen.

Luister hier naar een paar fragmenten: