Ik ben erg gecharmeerd van de geïmproviseerde muziek die tegenwoordig uit Engeland komt, uit de kringen rond gitarist Daniel Thompson en zijn nieuwe platenlabel Empty Birdcage Records en de mannen van The Remote Viewers die hun albums ook al op van die fijne in karton gevatte cd’tjes uitbrengen.

Het Daniel Thompson maakte onlangs een geweldige opname samen met saxofonist Colin Webster, en die naam kwam ik nu weer tegen bij een Belgisch platenlabel, dat sterk aan die Britten doet denken, ook in de vlekkeloze uitvoering van de hoesjes – mooi vormgegeven met een prima tekst. Het is het label van Dirk Serries en het heet New Wave of Jazz, en het is echt een platenlabel om heel goed in de gaten te blijven houden.

Saxofonist Colin Webster speelde samen met klarinettist Tom Jackson, en ze speelden op 28 februari 2021 in de Peckham Road Studios zes improvisaties die samen ruim een uur duren. Webster speelt alt- en baritonsaxofoon, Tom Jackson klarinet, en de twee maken een verbijsterende muzikale trip waar ik enorm blij van werd. Ik laat bij grote uitzondering dit keer drie fragmenten horen uit één stuk, gewoon om te laten horen hoe het na een aantal minuten kan veranderen. De composities zijn gewoon Romeins genummerd, van I tot en met VI, en de fragmenten komen uit II, het tweede stuk dus, dat bijna dertien minuten duurt.

Dit is muziek die mijn hoofd helemaal leeg blaast, en waar ik zelf kraakhelder van word, alleen al door er onbevangen naar te luisteren. Eén luistersessie, en ik kan er weer een week tegen, en dat meen ik echt. Ik geef toe, het is geen achtergrondmuziek – je moet er voor gaan zitten en er echt naar gaan luisteren (liefst met een koptelefoon op, zodat je niet afgeleid wordt), maar dan heb je ook de luisterervaring van het jaar.

Ik vind het telkens weer licht verbijsterend dat muziek die al improviserend ontstaat, door twee musici die elkaar volledig aanvoelen en uitdagen, maar muziek dus die op het moment ontstaat, en waarvan altijd gezegd werd dat je erbij moest zijn geweest, dat die muziek zo geweldig goed overeind blijft, en zelfs beter en beter wordt, als je hem vaker en vaker beluistert. Daarom ben ik die liefhebbers die de opnames maken en er cd’s van maken en die de wereld in sturen ook immens dankbaar.

Luister hier naar drie fragmenten uit de tweede compositie: