De Canadese Kevin Breit is een veelzijdig man – hij was een onmisbare gitarist in bands van onder meer Norah Jones, is een sublieme bluesrockgitarist in bands als Sisters Euclid, en hij heeft een zwak voor de mandoline in al zijn verschijningen, waardoor hij een compleet nieuw genre heeft uitgevonden, de mandolinefolk. Naast zijn virtuoze snarenspel is hij ook nog eens een begenadigd liedjesschrijver en sinds enige tijd zingt hij gelukkig ook zijn eigen liedjes. Dat levert het ene na het andere juweel van een album op.

Junior Bonaparte is in februari 2024 uitgebracht en is een onvervalst rockalbum, met scheurende en gierende rockgitaren, afgewisseld met een gevoelige pianoballad. Maar de stevigheid is hier opvallend. De arrangementen zijn wederom verbluffend goed, de liedjes zijn allemaal ijzersterk en de elf nummers op dit album zijn vrijwel allemaal oorwurmen, die zich voor altijd in je hoofd nestelen.

Breit is iemand die constant het muzikale avontuur opzoekt, en elk nieuw album van hem kun je eigenlijk blind aanschaffen. Dat geldt zeker ook voor dit energieke album, dat je meteen bij de eerste nummers al een adrenalinekick bezorgt, maar dat bij vaker beluisteren ook veel subtiele details en geraffineerde arrangementen laat horen. Een absolute aanrader dus.

• Kevin Breit – Junior Bonaparte
• te beluisteren en voor een spotprijs aan te schaffen via bandcamp

Beluister hier een paar fragmenten: