
een lijstje voor de boekenweek - superieure vrouwelijke schrijvers
Er is altijd weer een boel gezeur over het feit dat het boekenweekgeschenk al jaren door een man geschreven wordt en dat er zo weinig superieure vrouwelijke schrijvers zouden zijn – ik lees zelfs stukken in de krant waarin beweerd wordt dat niemand zomaar drie goede schrijfsters op zou kunnen noemen. Van dat soort gezanik kan ik werkelijk razend worden omdat het aantoonbare onzin is. Daarom voor de hardnekkigen wat eenvoudige tips, in een paar simpele rubrieken, want de werkelijkheid is tamelijk verrassend, al is dit mijn persoonlijke favorietenlijstje. Vier keer drie topschrijfsters.
Columnisten
Om te beginnen zijn de drie beste columnisten op dit moment in Nederland (met grote voorsprong) vrouwen.
1 Asha ten Broeke – schrijft onder meer een column voor de Volkskrant, en is ook via haar eigen website te volgen. Ook haar boeken zijn zeer de moeite waard.
2 Sheila Sitalsing – schrijft om de dag een column in de Volkskrant – altijd scherp, altijd raak.
3 Karin Spaink – columniste voor het Parool, vechtlustig, scherp, persoonlijk, altijd goed.
Thrillerschrijfsters
We laten de succesvolle Nederlandse thrillerschrijfsters hier even buiten beschouwing, omdat iedereen die van een goed spannend boek houdt die wel kent. Een top drie van buitenlandse toppers die geen slecht boek geschreven hebben.
1 Fred Vargas – Ondanks de verwarrende voornaam een Franse schrijfster van politieromans. Drie boeken met oud-politieman Louis Kehweiler in de hoofdrol (en drie opmerkelijke jonge mannen) en een groot aantal boeken met commissaris Adamsberg. De verhalen zijn goed, zitten perfect in elkaar, de boeken zijn met humor geschreven, zijn spannend en vooral heel erg leuk.
2 Minette Walters – Britse schrijfster van psychologische thrillers – heel spannend, maar vooral met levende, overtuigende mensen. Het gaat bij haar altijd om de motivatie – waarom werd een misdaad gepleegd? Schaduwzijde was haar laatste boek.
3 Josephine Tey – van de oudere generatie vind ik Tey vele malen beter dan haar collega’s Agatha Christie en Dorothy Sayers. Tey is bijna vergeten, maar heeft een paar tijdloze juweeltjes op haar naam staan.
Nederlandse literatuur
Ook weer een top drie, hoewel we er gemakkelijk een top tien van kunnen maken. Maar laten we maar beginnen met een schrijfster die met elk boek beter wordt en die toch maar niet door wil breken.
1 Mariët Meester – schrijfster van een aantal romans, reisboeken en nog wat boeken waar je eigenlijk wat lastig een stempel op kunt zetten, wat ik altijd een goed teken vind. Ze heeft geen slecht boek geschreven, en wordt, zoals ik al zei, met elk boek beter. Kijk ook eens op haar website.
2 Nelleke Noordervliet – schrijft stilletjes het ene na het andere uitstekende boek, soms ook nog eens bijzonder humoristisch (wie beweerde daar dat vrouwen niet grappig waren?), zoals in Gigengacks reizen.
3 Trees Roose – debutanten hebben het nooit gemakkelijk, dus het is misschien niet zo gek dat de debuutroman van Trees Roose te onopgemerkt bleef, maar jammer is het wel, want Alleen maar mijn moeder is een indrukwekkend boek dat veel meer lezers verdient.
Internationale literatuur
Er zijn wel een paar Nobelprijswinnende vrouwen voor literatuur geweest, maar verrekte weinig, en dat is geheel onterecht, want er zijn heel veel superieur schrijvende vrouwen die complete sublieme oeuvres bij elkaar geschreven hebben waar je met open mond kennis van kunt nemen, je verbazend over het feit dat dit werk zo onbekend is. Ook hier beperk ik me maar tot een top 3 van absolute favorieten.
1 Margery Sharp – met Margery Sharp’s Brittania Mews heb ik Engels leren lezen – ik kreeg het boek van een Anglofiele oom en vond het Engels meteen prachtig en elegant. De stijl van Sharp is subliem – ze schrijft zulk mooi en heerlijk Engels dat je bijna verliefd wordt op die taal als je haar boeken leest. Ze heeft een kort moment van grote bekendheid gehad toen haar kinderboeken rond de muizen Bernard en Bianca (The Rescuers) door Disney tot tekenfilm werden vermaakt. Ik kan je adviseren om de Rescuersboeken van Sharp te gaan lezen, in het Engels, want dat is puur genieten.
Dat geldt nog meer voor haar gewone romans. Het is bijvoorbeeld onbegrijpelijk dat haar trilogie rond de antiheldin Martha geen klassieker is geworden – in The Eye of Love is Martha nog een introvert dik meisje dat door haar tante wordt opgevoed, in Martha in Paris studeert ze in Parijs aan de kunstacademie en raakt daar onverwacht zwanger, in Martha, Eric and George wordt op een onconventionele manier verdergegaan met het bijzondere leven van Martha – boeken om te koesteren. Alle boeken van Margery Sharp zijn aanraders, maar je moet ze wel in het Engels lezen.
2 Anne Tyler – Tyler is niet voor niets de favoriete auteur van Nick Hornby, die zegt haar boeken bijna jaloers te lezen. Tyler schrijft altijd over gewone mensen die ze zo overtuigend neerzet dat je als vanzelf met ze mee gaat leven. Toch schrijft ze, ondanks een lichte toon en een groot gevoel voor humor, grote literatuur,, want er zit altijd een bijzondere diepgang in haar boeken. Feel-good literatuur is behoorlijk zeldzaam, maar het bestaat, bij Anne Tyler.
3 Annie Proulx – Elk boek van Annie Proulx is er weer een om handenwrijvend voor te gaan zitten – Scheepsberichten was mijn eerste, maar ik vond het ingenieuze Accordeonmisdaden, waarin een accordeon gevolgd wordt, al net zo goed, en Ansichten zelfs nog beter. Het verbazingwekkend goede korte verhaal Two Cowboys las ik voor het eerst in The New Yorker – ook dat was subliem – korte verhalen kan ze dus ook al schrijven.