Tristan Driessens is een groot bewonderaar van Wannes van de Velde, de Vlaamse folkzanger die zo effectief rembetica en flamenco in zijn muziek wist te verwerken. Driessens gaat nog een stapje verder, dankzij onze multi-culturele samenleving (wie zegt dat die mislukt is heeft stront in zijn oren), en mengt een grote hoeveelheid vormen van wat we voor het gemak maar wereldmuziek noemen door zijn westerse Europese volksmuziek, die daardoor behoorlijk van karakter verandert en aanzienlijk verrijkt wordt.

Dat konden we al een aantal keren constateren, want Driessens is al jaren op muzikaal avontuur, onder meer met het Soolmaan Quartet dat Turkse muziek, jazz en klassiek bij elkaar bracht, of het Seyir Trio dat Ottomaans klinkt maar dat vooral eigen composities speelt. Samen met Robbe Kieckens maakte hij nog het ongrijpbare maar bloedmooie Blue Silence en hij is een van de drijvende krachten achter het project Refugees for Refugees.

Voor A Folk Dancer’s Journey gaat hij terug naar een oude passie – het volksdansen. Alleen blijven we niet in België, want een Franse cirkeldans gaat hier naadloos over in een lezginka uit Azerbeidzjan, een mazurka gaat over in het onregelmatige ritmische patroon van de Turkse kemençe, er komt een Joods-Marokkaans liedje langs, en zo volgen we de muzikale routes die Driessens de afgelopen jaren heeft afgelegd.

Daarbij komt hier een indrukwekkende bezetting langs van musici waarmee hij in die tijd heeft samengewerkt. De Turkse kemençe-virruoos Derva Türkan, de Franse draailiervirtuoos Gregory Jolivet, de Bulgaarse tapanspeler Niki Aleksandrov, de Armeense dudukspeler Vardan Hovanissian, de Belgische houtblazer Tom Callens, saz-virtuoos Emre Gültekin en nog vele anderen.

Het resultaat klinkt alsof deze muziek altijd al bestaan heeft, zo vanzelfsprekend klinkt het allemaal, maar feitelijk is deze muziek volstrekt nieuw en uniek. Het unieke resultaat van een fantastische verbinder, die verschillende muzikale culturen bij elkaar weet te brengen. Een subliem meesterwerkje waar je niet snel op uitgeluisterd raakt.

Luister hier naar een paar fragmenten: