Een van de voorvaderen van Dean Owens was leeuwentemmer in Italië, dus besloot hij zijn nieuwe album in de heuvels daar op te nemen, waardoor je niet alleen de Italiaanse heuvels, maar postindustrieel Schotland en de woestijnen van de Verenigde Staten hoort doorklinken in zijn liedjes. Schitterende liedjes, geweldige arrangementen.
Dean Owens – Spirit Ridge
Holly’s stempelgrafiek nummer 6394 kun je het beste van een afstandje bekijken en dan moet je er vervolgens even rustig de tijd voor nemen, want het kan heel even duren voor alles op zijn plek valt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6395 kun je zien als een klein horrorkabinet, maar ook als een simpel spel van optische illusies. Suggestie en bedrog spelen als altijd weer een belangrijke rol.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6396 is een spel van licht en schaduw en van suggestie en bedrog, want je denkt misschien dat je naar een verzameling stenen zit te kijken, maar als je beter kijkt blijken dat toch wat merkwaardige stenen te zijn.
Zeis is misschien wel mijn favoriete “klassieke” cartoonist, en ik ben altijd blij als ik weer een cartoon van hem vind die ik nog niet eerder heb gezien. Deze heb ik meteen maar aan de verzameling toegevoegd.
Zeis aflevering 16.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6391 is een variatie op een thema, waarbij de optische illusies wat onlogisch in elkaar lijken te zitten. Neem gewoon even rustig de tijd om te kijken hoe alles precies in elkaar steekt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6392 is een mooi voorbeeld van kantelkunst, want perspectief en diepte veranderen als je gaat kantelen, dus loop rustig de galerie door en blijf steeds even wat langer kijken na elke kanteling, liefst van een afstandje.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6393 is gemaakt om van een afstandje te bekijken. Sommige mensen geloven dat niet, zoals een kennis die een grafiekje bij mij thuis van dichtbij stond te bestuderen en hoofdschuddend zei dat hij er helemaal niets in zag. Toen hij wegging stond hij op vijf meter afstand en bleef hij als door de bliksem getroffen staan – ineens zag hij het. Dat zijn bevredigende momenten.
O’Tridal is een onwaarschijnlijk Bretons powerrocktrio, dat live geweldig tot zijn recht komt, dat blijkt wel uit het fenomenale live-album dat zojuist verscheen, waarin drummer, gitarist en fluitspeler om de beurt in de spotlight staan, terwijl ze tegelijkertijd samen op een inventieve en spannende manier folk, rock en de Bretonse traditie met elkaar weten te verbinden. Een opwindend top-album!
O’Tridal Live
Holly’s stempelgrafiek nummer 6388 heb ik weer gemaakt met een heel rijtje zwarte stempelkussens die allemaal een andere tint zwart, grijs of kleur opleveren, terwijl de fabrikant bij elk stempelkussen beweert dat het toch echt om zwarte stempelinkt gaat. Ik kan zo bij elk nieuw stempelkussen een uniek nieuw stukje aan mijn palet toevoegen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6389 is misschien wat weerbarstiger, maar als je even wat afstand neemt en je neemt even de tijd om hem even op je te laten inwerken kan hij wel eens fascinerender blijken dan je verwacht had.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6390 is een mooi voorbeeld van wat een vriend van me kantelkunst noemde omdat je na elke kanteling naar een totaal ander beeld zit te kijken, met weer andere optische illusies, lijkt het wel. Loop dus op je gemak de hele galerie door, het is echt de moeite waard.
Elke stripliefhebber kent de marsupilami, het krankzinnige beest met de idioot lange staart dat stripmaker Franquin ooit verzon voor de avonturen van Robbedoes en Kwabbernoot. De Marsupilami krijgt tegenwoordig vrij spel bij andere stripmakers, en scenarist Lewis Trondheim en tekenaar Alexis Nesme zijn zo vrij een paar eeuwen terug in de tijd te gaan, naar een voorvader van de marsupilami, die tijdens de veroveringstochten van de Spanjaarden een jonge matroos helpt en het de Spanjaarden moeilijk maakt. Een schitterende uitbreiding van de marsupilamisaga!
El Diablo
Holly’s stempelgrafiek nummer 6385 heb ik gemaakt met stempels die ik met een simpel afbreekmesje heb gesneden uit de grootste rubberen gummen van het Tsjechische merk Koh-i-noor Hardtmuth, de zogenaamde olifantengummen, met een aantal verschillende zwarte stempelkussens, die zorgen voor de subtiele grijzen en kleuren.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6386 is net zo gemaakt, en net zo handmatig gestempeld dus, maar deze is net iets weerbarstiger uitgevallen. Zoom even in als je wat sneller greep op het geheel wil krijgen, en neem er vooral even de tijd voor.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6387 is opnieuw een spel van suggestie en bedrog, waarbij je als kijker voortdurend op scherp wordt gezet. Geen kunst voor luie kijkers dus.
Zoals je ziet is de ijzeren trap naar mijn zolderatelier weer ijsvrij en veilig, dus ik kan weer aan het werk. Een dag geen kunst gemaakt is een dag niet echt geleefd wat mij betreft.
Voorouders aflevering 11. In de elfde aflevering van dit feuilleton van Ruud Moors duikt hij weer in de geschiedenis van zijn voorouders, met opnieuw verrassende resultaten.
Als je wat somber wordt van deze tijden moet je eigenlijk het volgende boek vermijden, want het tweede deel in de Bardareeks van de Poolse stripmakers Odija en Stefaniec laat zien dat het allemaal nog een graadje erger kan. Ze schetsen een apocalyptische wereld waarin planten en dieren al dood zijn, de mens onvruchtbaar is en op pillen leeft en constant gereguleerd wordt. Je begrijpt misschien dat ik even wat moed moest verzamelen voor ik er aan begon, maar ik moet bekennen dat het een buitengewoon goede strip is, als je zelf goed in je vel zit tenminste.
Barda deel 2 – Rita
Het heeft hier in het noorden een paar dagen dagen gesneeuwd, en vandaag dacht ik dat het mee zou vallen, en dat ik wel naar mijn atelier zou kunnen, maar de treden van mijn stalen trap, die de enige toegang vormt tot mijn kleine zolderatelier, lagen niet alleen nog bedekt met een laagje sneeuw, daaronder zat een laag vastgekoekt ijs – levensgevaarlijk dus om naar boven te gaan. Ik heb meteen ook maar wat foto’s gemaakt van de rest van de tuin, waar nog behoorlijk wat sneeuw was blijven liggen, want het was nog steeds gemeen koud (min 4 ongeveer).
Sneeuw in de tuin
Filter is het tijdschrift voor vertalen, een blad dat gemaakt wordt door vertalers, voor vertalers en iedereen die vertaler wil worden, maar het is ook buitengewoon interessant voor iedereen die geïnteresseerd is in literatuur. Ook het laatste nummer van 2024, dat meteen een afscheid is van Filter als kwartaalblad (vanaf dit jaar zal het twee keer per jaar verschijnen) heb ik geboeid van kaft tot kaft zitten lezen. Een aanrader voor iedereen die van lezen houdt!
Filter jrg 31 no 4 – Nieuwe nagalm, nieuwe oudheid
Holly’s schilderijen 2025 nummer 12 speelt weer met optische illusies, wat je vooral goed kunt zien als je een klein beetje afstand neemt en dan even wat langer blijft kijken.
Markus Raetz beschouw ik als een van de grootste kunstenaars van onze tijd, en ik vind het dan ook niet meer dan terecht dat zijn werk Zeemansblik is opgenomen in de reeks Sleutelwerken van de Zwitserse Kunst. Een boek over één kunstwerk lijkt wat overdreven, maar het is echt zeer terecht en de moeite waard.
Markus Raetz – Zeemansblik
Juliên Holtrigter schreef een bundel gedichten die met beide voeten in deze tijd staan, met veel realisme, maar ook met humor en relativisme. Gedichten waar ik op een niet uit te leggen manier blij van word.
Juliën Holtrigter – De weg naar huis
Holly’s schilderijen 2025 nummer 11 is tegelijkertijd Contemporary Sunset #104, een horizonschilderij geïnspireerd op de Wadden en het platte Groninger landschap.
Door de sneeuw lag de ijzeren trap naar mijn zolderatelier vol ijssneeuw, dus ik kon er niet heen, daardoor geen stempelkunst vandaag.
De ondertitel van de graphic novel die het leven van schrijver George Orwell beschrijft luidt voluit: Eton-student, agent, proleet, dandy, militieman, journalist, rebel, romanschrijver, excentriekeling, socialist, patriot, tuinman, kluizenaar, visionair. Een fascinerend leven dus, en op een meesterlijke manier omgezet in een beeldverhaal.
Orwell – de graphic novel
Hartwin Dhoore is accordeonist en componist en is zelf autodidact, en voor de strijkersarrangementen die hij voor zijn nieuwe album in zijn hoofd had ging hij daarom samenwerken met dirigent Gabriel Hollander, en dat leverde een uniek muzikaal huwelijk op tussen folkmuziek en klassieke muziek, de diatonische accordeon blijkt op een wonderbaarlijke manier te kunnen samengaan met drie strijkers. Het is adembenemend mooie muziek geworden, muziek waar ik alleen maar stil van kan worden. Prachtig, prachtig.
Hartwin – Unfolding
Holly’s stempelgrafiek nummer 6383 is van een afstandje vooral een spel met optische illusies, maar als je goed kijkt kun je er ook gezichten in ontdekken, dus dit is tegelijkertijd ook weer een zoekplaatje voor gevorderden, zoals iemand lang geleden al opmerkte.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6384 is gemaakt om van een afstandje te bekijken, en dan liefst staand, dus als je in de galerie bij het derde plaatje even wat langer stil kunt blijven staan zou dat mooi zijn.
