Don Rooke en Kevin Breit zijn de twee beste gitaristen van Canada, en horen thuis in het rijtje van mijn favoriete gitaristen aller tijden. Don Rooke ken je misschien nog van The Henrys, waar hij het geniale middelpunt van is en waar hij een aantal fenomenaal mooie albums mee heeft opgenomen.
Kevin Breit speelde onder meer in de band van Norah Jones (en droeg zeker bij aan haar enorme succes), maar hij maakte vooral een groot aantal spectaculair goede bluesalbums, met bands die de grenzen van de blues mooi wisten op te rekken, zoals Sisters Euclid, of Johnny Goldtooth and the Chevy Casanovas en The Blues Mongrels. Hij maakte ook een paar magnifieke albums samen met Harry Manx, maar hoewel Breit en Rooke elkaar al decennia lang kennen was het nog nooit tot een samenwerking gekomen, Tot nu.

De twee delen een liefde voor de slide gitaar.  En waar ze het het vaakst over hadden was hoe ze allebei steeds weer muziek schreven en opnamen dat niet gecategoriseerd kon worden. En de valkuilen daarvan:
“We passen niet in jazz festivals.”
“Folkies haten ons.”
“Dot album is mijn laatste, ik maak nooit meer een nieuwe plaat”.
“Zeker wel”.

Ze houden allebei van blues, folk, jazz, rock, Americana, maar vinden het vooral leuk die met elkaar te verbinden. Dus Kevin vroeg Don in de herfst van 2022 of hij zin had om samen een album te maken. Ze haalden er hun goede vriend, de bassist David Piltch bij en noemden het resultaat urban folk.

Twee gitaristen en een bassist – ze tikken meteen goed af met het rauwe spel van Kevin Breit, maar het wordt al snel subtieler en gelaagder, en voor je het weet zit je met open mond te luisteren, want alles aan dit album klopt. Het is net als met de albums van The Henrys – elk detail klopt, de sfeer is melancholiek, het subtiele samenspel is fenomenaal, en ik heb weer een album in handen waar ik voorlopig niet genoeg van kan krijgen.

Luister maar eens naar de paar fragmenten die ik je hier laat horen en beluister ze dan nog een paar keer, dan hoor je wel wat ik bedoel. Je kunt het album voor een spotprijsje aanschaffen op de bandcamppagina van Kevin Breit, en laat je dan niet misleiden door de dollarprijs, want je komt in euro’s aanzienlijk lager uit dan de Canadese dollar.

Luister hier naar een paar fragmenten: