|
divided |
Holly Moors - Divided Ik was het daar meteen al hardgrondig mee oneens, niet alleen omdat ik een oeroud en prachtig verweerd schaakbord had waar ik aan verknocht was, en waar elk vakje zijn eigen schoonheid had gekregen in de loop van de tijd, maar ook omdat ik vind dat de hoogte- en dieptepunten van een mensenleven over het algemeen zwaar worden overschat. John Updike verwoordde het wel
mooi in een recensie die hij voor The New Yorker schreef over een boek van
Houellebecq: Vooral die "exercise of daily curiosity" spreekt mij overigens erg aan. In mijn kunst ben ik dan ook altijd op zoek gebleven naar de "kleine dingen" die bij nadere beschouwing altijd groter blijken te zijn en meer in zich blijken te herbergen dan je op het eerste gezicht zou denken. Kijk bijvoorbeeld eens naar deze inkttekening, waarbij vakjes simpelweg met een schuine lijn doormidden zijn gedeeld. Ik heb de tekening een huid gegeven door er flinterdun papier overheen te plakken in laagjes, maar de basistekening is simpel. Toch gebeurt er iets merkwaardigs als je er iets langer naar kijkt - er ontstaat namelijk diepte, en als je nog langer kijkt kan het zomaar zijn dat je langs een andere kant de diepte in kijkt. Je ziet hier overigens maar een deel van de hele tekening omdat hij te groot was voor mijn A3-scanner... De galerie werkt als volgt: je klikt op een van de plaatjes, dan verschijnt het plaatje vol in beeld. Rechts in beeld klikken en je gaat verder naar het volgende plaatje, links naar het vorige, ernaast en je komt weer hier. La Galleria Holly Moors Arte e Fotografia
|
|