serie 1 c1a
- een fragment uit een serie tekeningen van holly moors

Voor een beeldend kunstenaar is het proces van het maken minstens zo interessant als het eindresultaat van een kunstwerk. Ik hou zelf erg van tekenen, en vond het altijd erg jammer dat alle tussenstappen verloren gingen en alleen het eindresultaat over bleef.

Als je tekent, of schildert, moet je continu beslissingen maken die een tekening of schilderij een totaal andere kant op kunnen sturen. Je maakt die keuzes in een fractie van een seconde en werkt zo door tot je een eindresultaat hebt, een moment waarop je tegen jezelf zegt dat het werk “af” is.

Elke kunstenaar weet dat je dan al een aantal stadia bent gepasseerd die minstens zo fascinerend of intrigerend waren dan dat eindresultaat, en vaak is het zo dat je ook nog steeds door zou kunnen werken aan een tekening of schilderij. Of het er dan “beter” van zou worden? Misschien niet, maar de behoefte om nog wat mogelijkheden te exploreren is altijd groot.

Omdat ik dat scheppingsproces altijd al eindeloos veel interesanter vond dan een eindresultaat ben ik jaren geleden begonnen met een serie tekeningen waarbij ik al die tussenstappen ben gaan vastleggen. Ik begon met een eenvoudige tekening van een vertikale lijn en een zigzaglijn die de kijkrichting van de kijker in eerste instantie van linksboven naar rechtsbeneden laat gaan.

Daar maakte ik tien variaties op. Alles getekend met een rotringpennetje van 0,3 millimeter dik op A4 papier, omdat dat het eenvoudigst te kopiëren was.

Op die tien variaties ging ik verder, en elke stap werd op tien kopieën vastgelegd, waarna ik weer tien mogelijke vervolgstappen tekende, en zo voorts en zo verder. Nu zijn we een paar jaar verder en is de serie uitgegroeid tot een reeks van ruim zestigduizend tekeningen, en ben ik, vrees ik, de enige die in dit getekende universum de weg nog weet te vinden.

Exposeren is, zoals je je misschien kunt voorstellen, praktisch onmogelijk, en de twee mensen die ik het ooit heb proberen te laten zien (waaronder, jaren geleden, een conservator van het Groninger Museum) haakten na tien minuten af omdat ze het niet meer konden volgen.

Dat is jammer, want het is echt een intrigerende serie tekeningen. Daarom ga ik hier toch een voorzichtige poging doen iets te laten zien. Om te beginnen een klein stukje uit de eerste serie – variatie C, en dan de variaties 1, 11, 12, 13, 14 en 15. En dan zoomen we hier even iets verder in op Serie I, variatie C1a. Je ziet eerst IC, dan IC1, dan C1a, en dan de variaties C1a1 tot en met C1a13.

De galerie werkt zo:
Je klikt op een van de plaatjes, dat verschijnt dan groot in beeld. Vervolgens kun je op je mobiele telefoon naar rechts of links vegen of als je voor een groot beeldscherm zit op de pijltjes links of rechts klikken.

Galleria Arte & Fotografia Holly Moors